rozbłocony
-
książk. taki, który rozmókł i zmienił się w błoto albo pokrył się warstwą błota
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
gleba
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
stan skupienia, trwałość materii -
- rozbłocony śnieg; rozbłocona droga, ulica, ziemia
-
[...] rozbłocone ulice nie pozwoliły mu użyć „świeżej aury” i wpędziły ponownie w ciasne ulice miasta.
źródło: Maria Czapska: Szkice mickiewiczowskie, 1963 (books.google.pl)
[...] stał w kaloszach na śniegu rozbłoconym i tylko oczy mrużył [...].
źródło: Andrzej Stojowski: Kanonierka, 1978 (books.google.pl)
Większym problemem było dotarcie, bo teren jakiś rozjeżdżony i rozbłocony, ale ja mam nie dać rady ?
źródło: Internet: opencaching.pl
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. rozbłocony
rozbłocony
rozbłocony
rozbłocone
rozbłocona
D. rozbłoconego
rozbłoconego
rozbłoconego
rozbłoconego
rozbłoconej
C. rozbłoconemu
rozbłoconemu
rozbłoconemu
rozbłoconemu
rozbłoconej
B. rozbłoconego
rozbłoconego
rozbłocony
rozbłocone
rozbłoconą
N. rozbłoconym
rozbłoconym
rozbłoconym
rozbłoconym
rozbłoconą
Ms. rozbłoconym
rozbłoconym
rozbłoconym
rozbłoconym
rozbłoconej
W. rozbłocony
rozbłocony
rozbłocony
rozbłocone
rozbłocona
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. rozbłoceni
rozbłoceni
rozbłocone
rozbłocone
D. rozbłoconych
rozbłoconych
rozbłoconych
rozbłoconych
C. rozbłoconym
rozbłoconym
rozbłoconym
rozbłoconym
B. rozbłoconych
rozbłoconych
rozbłoconych
rozbłocone
N. rozbłoconymi
rozbłoconymi
rozbłoconymi
rozbłoconymi
Ms. rozbłoconych
rozbłoconych
rozbłoconych
rozbłoconych
W. rozbłoceni
rozbłoceni
rozbłocone
rozbłocone
-
+ rozbłocony +
szyk: neutralny -