rozbraniać

  • daw.  powodować, żeby osoby, które ze sobą walczą, przestały to robić
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

  • [...] krawaty przekrzywione, piana na ustach [...]. Rzuciliśmy się ze szwagrem rozbraniać profesorów i [...] zaprowadziliśmy jaki taki porządek.

    źródło: Stefan Wiechecki: Śmiech śmiechem, 1976 (books.google.pl)

    Niekiedy [...] biady przechodziły w prawdziwą bójkę. Kończyła się ona dopiero wtedy, gdy zwróciła uwagę kogoś ze starszych, który przybiegał rozbraniać zaperzonych kryjanów.

    źródło: Stanisław Nienałtowski: Wsi spokojna, 2008 (books.google.pl)

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rozbraniam
    rozbraniamy
    2 os. rozbraniasz
    rozbraniacie
    3 os. rozbrania
    rozbraniają

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rozbraniałem
    +(e)m rozbraniał
    rozbraniałam
    +(e)m rozbraniała
    rozbraniałom
    +(e)m rozbraniało
    rozbranialiśmy
    +(e)śmy rozbraniali
    rozbraniałyśmy
    +(e)śmy rozbraniały
    2 os. rozbraniałeś
    +(e)ś rozbraniał
    rozbraniałaś
    +(e)ś rozbraniała
    rozbraniałoś
    +(e)ś rozbraniało
    rozbranialiście
    +(e)ście rozbraniali
    rozbraniałyście
    +(e)ście rozbraniały
    3 os. rozbraniał
    rozbraniała
    rozbraniało
    rozbraniali
    rozbraniały

    bezosobnik: rozbraniano

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę rozbraniał
    będę rozbraniać
    będę rozbraniała
    będę rozbraniać
    będę rozbraniało
    będę rozbraniać
    będziemy rozbraniali
    będziemy rozbraniać
    będziemy rozbraniały
    będziemy rozbraniać
    2 os. będziesz rozbraniał
    będziesz rozbraniać
    będziesz rozbraniała
    będziesz rozbraniać
    będziesz rozbraniało
    będziesz rozbraniać
    będziecie rozbraniali
    będziecie rozbraniać
    będziecie rozbraniały
    będziecie rozbraniać
    3 os. będzie rozbraniał
    będzie rozbraniać
    będzie rozbraniała
    będzie rozbraniać
    będzie rozbraniało
    będzie rozbraniać
    będą rozbraniali
    będą rozbraniać
    będą rozbraniały
    będą rozbraniać

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rozbraniajmy
    2 os. rozbraniaj
    rozbraniajcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rozbraniałbym
    bym rozbraniał
    rozbraniałabym
    bym rozbraniała
    rozbraniałobym
    bym rozbraniało
    rozbranialibyśmy
    byśmy rozbraniali
    rozbraniałybyśmy
    byśmy rozbraniały
    2 os. rozbraniałbyś
    byś rozbraniał
    rozbraniałabyś
    byś rozbraniała
    rozbraniałobyś
    byś rozbraniało
    rozbranialibyście
    byście rozbraniali
    rozbraniałybyście
    byście rozbraniały
    3 os. rozbraniałby
    by rozbraniał
    rozbraniałaby
    by rozbraniała
    rozbraniałoby
    by rozbraniało
    rozbranialiby
    by rozbraniali
    rozbraniałyby
    by rozbraniały

    bezosobnik: rozbraniano by

    bezokolicznik: rozbraniać

    imiesłów przysłówkowy współczesny: rozbraniając

    gerundium: rozbranianie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: rozbraniający

    imiesłów przymiotnikowy bierny: rozbraniany

    odpowiednik aspektowy: rozbronić

  • bez ograniczeń + rozbraniać +
    KOGO
  • Zob. bronić 1

CHRONOLOGIZACJA:
1755, Uprzywilejowane Wiadomości z Cudzych Krajow, nr 77, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 01.07.2024