utrupić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

pot. zabić

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Bieg życia

śmierć

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

przestępstwa

synonimy:

dziabnąć
powalić
ukatrupić
uziemić
walnąć
zabić
zakatrupić
załatwić

Co powinni zrobić? Uwierzyć nieznajomemu i znów tłuc się po wertepach w poszukiwaniu tajemniczej panny czy utrupić go i spokojnie wrócić do Found?

źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005

Sam pan widzi, panie oficerze, że nie było w moim interesie utrupić Kropa.

źródło: KWJP: Danka Braun: Morderstwo przy drodze krajowej 94, 2018

Na początku 3 rozdziału przy bramie z Górniczej Doliny pokazuje się Mroczny Herold - da się go czymś utrupić?

źródło: Internet: themodders.org

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	utrupiłem +(e)m utrupił	utrupiłam +(e)m utrupiła	utrupiłom +(e)m utrupiło	utrupiliśmy +(e)śmy utrupili	utrupiłyśmy +(e)śmy utrupiły
2 os.	utrupiłeś +(e)ś utrupił	utrupiłaś +(e)ś utrupiła	utrupiłoś +(e)ś utrupiło	utrupiliście +(e)ście utrupili	utrupiłyście +(e)ście utrupiły
3 os.	utrupił	utrupiła	utrupiło	utrupili	utrupiły

bezosobnik: utrupiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		utrupmy
2 os.	utrup	utrupcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	utrupiłbym bym utrupił	utrupiłabym bym utrupiła	utrupiłobym bym utrupiło	utrupilibyśmy byśmy utrupili	utrupiłybyśmy byśmy utrupiły
2 os.	utrupiłbyś byś utrupił	utrupiłabyś byś utrupiła	utrupiłobyś byś utrupiło	utrupilibyście byście utrupili	utrupiłybyście byście utrupiły
3 os.	utrupiłby by utrupił	utrupiłaby by utrupiła	utrupiłoby by utrupiło	utrupiliby by utrupili	utrupiłyby by utrupiły

bezosobnik: utrupiono by

bezokolicznik: utrupić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: utrupiwszy

gerundium: utrupienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: utrupiony

odpowiednik aspektowy: utrupiać

+

utrupić

+

KOGO + (CZYM)

Zob. trup