utrupiać - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	utrupiałem +(e)m utrupiał	utrupiałam +(e)m utrupiała	utrupiałom +(e)m utrupiało	utrupialiśmy +(e)śmy utrupiali	utrupiałyśmy +(e)śmy utrupiały
2 os.	utrupiałeś +(e)ś utrupiał	utrupiałaś +(e)ś utrupiała	utrupiałoś +(e)ś utrupiało	utrupialiście +(e)ście utrupiali	utrupiałyście +(e)ście utrupiały
3 os.	utrupiał	utrupiała	utrupiało	utrupiali	utrupiały

bezosobnik: utrupiano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę utrupiał będę utrupiać	będę utrupiała będę utrupiać	będę utrupiało będę utrupiać	będziemy utrupiali będziemy utrupiać	będziemy utrupiały będziemy utrupiać
2 os.	będziesz utrupiał będziesz utrupiać	będziesz utrupiała będziesz utrupiać	będziesz utrupiało będziesz utrupiać	będziecie utrupiali będziecie utrupiać	będziecie utrupiały będziecie utrupiać
3 os.	będzie utrupiał będzie utrupiać	będzie utrupiała będzie utrupiać	będzie utrupiało będzie utrupiać	będą utrupiali będą utrupiać	będą utrupiały będą utrupiać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		utrupiajmy
2 os.	utrupiaj	utrupiajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	utrupiałbym bym utrupiał	utrupiałabym bym utrupiała	utrupiałobym bym utrupiało	utrupialibyśmy byśmy utrupiali	utrupiałybyśmy byśmy utrupiały
2 os.	utrupiałbyś byś utrupiał	utrupiałabyś byś utrupiała	utrupiałobyś byś utrupiało	utrupialibyście byście utrupiali	utrupiałybyście byście utrupiały
3 os.	utrupiałby by utrupiał	utrupiałaby by utrupiała	utrupiałoby by utrupiało	utrupialiby by utrupiali	utrupiałyby by utrupiały

bezosobnik: utrupiano by

bezokolicznik: utrupiać

imiesłów przysłówkowy współczesny: utrupiając

gerundium: utrupianie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: utrupiający

imiesłów przymiotnikowy bierny: utrupiany

odpowiednik aspektowy: utrupić

+

utrupiać

+

KOGO + (CZYM)

Zob. trup