odskoczyć

Gdy Miękus [...] próbował dotknąć jego karku tą swoją wyciągniętą na zgodę ogromną dłonią, koń odskoczył zgrabnie i zgiął się niby wąż, i kark oddalił się od dłoni.

źródło: KWSJP: Julian Kawalec: Ukraść brata. Oset, 1985

Ogień w mgnieniu oka strawił drzwi i sięgał już okna na pierwszym piętrze, gdzie szamotała się żona aptekarza. [...] Nagle rozległ się głuchy dźwięk, a potem runęło całe piętro. Ludzie odskoczyli w przerażeniu.

źródło: KWSJP: Małgorzata Saramonowicz: Sanatorium, 2005

Przysunęła się troszkę bliżej, ale wtedy butelka przechyliła się i woda chlupnęła na nich. Odskoczyli od siebie przerażeni.

źródło: KWSJP: Grażyna Plebanek: Dziewczyny z Portofino, 2005

Widząc, że nie zdąży, odskoczyła przed ciosem, potknęła się, upadła, na widok lecącej ku niej kolczastej kuli zakryła głowę i twarz ramionami.

źródło: KWSJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002

Umundurowany funkcjonariusz dał kierowcy auta sygnał do zatrzymania, ale ten ani myślał o wykonaniu polecenia. Gorzej, jechał wprost na policjanta - w ostatniej chwili zdołał on odskoczyć na bok.

źródło: KWSJP: K. Jakubowski: Na głównych ulicach Mławy: Pościg za nietrzeźwym piratem, Tygodnik Ciechanowski, 2008-06-16