zagryźć - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

pot. zadręczyć, pokonać lub zniszczyć kogoś lub coś

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

- No, ta Europa to nas zagryzie, jak nic. Zagryzie. Knurowski boi się, że Europa będzie gryźć głównie takich jak on, dwuhektarowców, a nawet takich jak Klimek, który ma gospodarkę na sześć hektarów.

źródło: NKJP: Duch eurosceptycyzmu, Dziennik Polski, 1999-06-11

Sumienie was zagryzie, wieśniaki, wygadacie się, wcześniej czy później wszyscy wylądujecie w ciupie!

źródło: NKJP: Edward Redliński: Szczurojorczycy, 1997

Najgorsi drapieżcy świata – faszyści Niemiec i Włoch – tylko na to czekali. „Węsząc za mordem i zyskiem”, pośpieszyli z pomocą straszliwemu Caudillo i po trzech latach walk zagryźli demokrację. Odtąd Hiszpania „konała w okowach reżimu Franco”.

źródło: NKJP: Antoni Libera: Madame, 1998

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zagryzę	zagryziemy
2 os.	zagryziesz	zagryziecie
3 os.	zagryzie	zagryzą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zagryzłem +(e)m zagryzł	zagryzłam +(e)m zagryzła	zagryzłom +(e)m zagryzło	zagryźliśmy +(e)śmy zagryźli	zagryzłyśmy +(e)śmy zagryzły
2 os.	zagryzłeś +(e)ś zagryzł	zagryzłaś +(e)ś zagryzła	zagryzłoś +(e)ś zagryzło	zagryźliście +(e)ście zagryźli	zagryzłyście +(e)ście zagryzły
3 os.	zagryzł	zagryzła	zagryzło	zagryźli	zagryzły

bezosobnik: zagryziono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zagryźmy
2 os.	zagryź	zagryźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zagryzłbym bym zagryzł	zagryzłabym bym zagryzła	zagryzłobym bym zagryzło	zagryźlibyśmy byśmy zagryźli	zagryzłybyśmy byśmy zagryzły
2 os.	zagryzłbyś byś zagryzł	zagryzłabyś byś zagryzła	zagryzłobyś byś zagryzło	zagryźlibyście byście zagryźli	zagryzłybyście byście zagryzły
3 os.	zagryzłby by zagryzł	zagryzłaby by zagryzła	zagryzłoby by zagryzło	zagryźliby by zagryźli	zagryzłyby by zagryzły

bezosobnik: zagryziono by

bezokolicznik: zagryźć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zagryzłszy

gerundium: zagryzienie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zagryzienie	zagryzienia
D.	zagryzienia	zagryzień
C.	zagryzieniu	zagryzieniom
B.	zagryzienie	zagryzienia
N.	zagryzieniem	zagryzieniami
Ms.	zagryzieniu	zagryzieniach
W.	zagryzienie	zagryzienia

imiesłów przymiotnikowy bierny: zagryziony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	zagryziony	zagryziony	zagryziony	zagryzione	zagryziona
D.	zagryzionego	zagryzionego	zagryzionego	zagryzionego	zagryzionej
C.	zagryzionemu	zagryzionemu	zagryzionemu	zagryzionemu	zagryzionej
B.	zagryzionego	zagryzionego	zagryziony	zagryzione	zagryzioną
N.	zagryzionym	zagryzionym	zagryzionym	zagryzionym	zagryzioną
Ms.	zagryzionym	zagryzionym	zagryzionym	zagryzionym	zagryzionej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	zagryzieni	zagryzieni	zagryzione	zagryzione
D.	zagryzionych	zagryzionych	zagryzionych	zagryzionych
C.	zagryzionym	zagryzionym	zagryzionym	zagryzionym
B.	zagryzionych	zagryzionych	zagryzionych	zagryzione
N.	zagryzionymi	zagryzionymi	zagryzionymi	zagryzionymi
Ms.	zagryzionych	zagryzionych	zagryzionych	zagryzionych

odpowiednik aspektowy: zagryzać

Składnia

+

zagryźć

+

KOGO/CO

Pochodzenie

Zob. gryźć