rozkosznica

  • książk.  kobieta dążąca przede wszystkim do zapewnienia sobie różnych przyjemności
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie

  • Nie ciekawiło mnie, dlaczego moja rozkosznica romansuje z własnym bratem, skąd wraca późnymi wieczorami, co tę wcale nie niewinną panienkę łączy z rosyjskim oficerem [...].

    źródło: Alicja Pruś: Lalki, 2013 (books.google.pl)

    [...] wręczyłem [...] klucze od mego mieszkania znajomej rozkosznicy, która miała wspólny ze mną pogląd na istotę dreszczów miłosnych [...].

    źródło: Ireneusz Iredyński: Ciąg, 1982 (books.google.pl)

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. rozkosznica
    rozkosznice
    D. rozkosznicy
    rozkosznic
    C. rozkosznicy
    rozkosznicom
    B. rozkosznicę
    rozkosznice
    N. rozkosznicą
    rozkosznicami
    Ms. rozkosznicy
    rozkosznicach
    W. rozkosznico
    rozkosznice
  • Zob. rozkosz

CHRONOLOGIZACJA:
1544, SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 19.07.2024