rozkosznik

  • daw.  osoba dążąca przede wszystkim do zapewnienia sobie różnych przyjemności
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie

  • synonimy:  rozkoszniś
  • [....] gdyby nie był gnuśnikiem i rozkosznikiem, to dałby radę tej ogromnej liczbie klęsk, spadających równocześnie na Polskę?

    źródło: Janusz Roszko: Kolebka Siemowita, 1980 (books.google.pl)

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. rozkosznik
    rozkosznicy
    ndepr
    rozkoszniki
    depr
    D. rozkosznika
    rozkoszników
    C. rozkosznikowi
    rozkosznikom
    B. rozkosznika
    rozkoszników
    N. rozkosznikiem
    rozkosznikami
    Ms. rozkoszniku
    rozkosznikach
    W. rozkoszniku
    rozkosznicy
    ndepr
    rozkoszniki
    depr
  • Zob. rozkosz

  • Zob. też:

    sybaryta

CHRONOLOGIZACJA:
1500, SStp
Inne znaczenie: 'dowcipniś'
Data ostatniej modyfikacji: 19.07.2024