okulawić - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

1.

spowodować, że ktoś lub coś zaczyna utykać na nogę

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

przyczyny, objawy i skutki chorób

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

zwyczaje i zachowania zwierząt

Relacje znaczeniowe

synonimy:

skulawić

Cytaty

Lew okulawił Noego, czyniąc go niezdolnym do złożenia ofiary, dlatego została ona złożona przez Sema.

źródło: NKJP: Internet

- Widziałem, jak wielokrotnie wychodził przed swój dom i strzelał do naszych kur, powodując ich okulawienie - powiedział pokrzywdzony, syn mężczyzny, do którego strzelano.

źródło: NKJP: Robert Drobysz: Pretensje tylko o psa, Gazeta Krakowska, 2002-07-30

[...] wrócił gospodarz okulawiony w żołnierce i moja obecność stała się zbyteczna.

źródło: NKJP: Roman Antoszewski: Kariera na trzy karpie morskie, 2000

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	okulawię	okulawimy
2 os.	okulawisz	okulawicie
3 os.	okulawi	okulawią

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	okulawiłem +(e)m okulawił	okulawiłam +(e)m okulawiła	okulawiłom +(e)m okulawiło	okulawiliśmy +(e)śmy okulawili	okulawiłyśmy +(e)śmy okulawiły
2 os.	okulawiłeś +(e)ś okulawił	okulawiłaś +(e)ś okulawiła	okulawiłoś +(e)ś okulawiło	okulawiliście +(e)ście okulawili	okulawiłyście +(e)ście okulawiły
3 os.	okulawił	okulawiła	okulawiło	okulawili	okulawiły

bezosobnik: okulawiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		okulawmy
2 os.	okulaw	okulawcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	okulawiłbym bym okulawił	okulawiłabym bym okulawiła	okulawiłobym bym okulawiło	okulawilibyśmy byśmy okulawili	okulawiłybyśmy byśmy okulawiły
2 os.	okulawiłbyś byś okulawił	okulawiłabyś byś okulawiła	okulawiłobyś byś okulawiło	okulawilibyście byście okulawili	okulawiłybyście byście okulawiły
3 os.	okulawiłby by okulawił	okulawiłaby by okulawiła	okulawiłoby by okulawiło	okulawiliby by okulawili	okulawiłyby by okulawiły

bezosobnik: okulawiono by

bezokolicznik: okulawić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: okulawiwszy

gerundium: okulawienie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	okulawienie	okulawienia
D.	okulawienia	okulawień
C.	okulawieniu	okulawieniom
B.	okulawienie	okulawienia
N.	okulawieniem	okulawieniami
Ms.	okulawieniu	okulawieniach
W.	okulawienie	okulawienia

imiesłów przymiotnikowy bierny: okulawiony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	okulawiony	okulawiony	okulawiony	okulawione	okulawiona
D.	okulawionego	okulawionego	okulawionego	okulawionego	okulawionej
C.	okulawionemu	okulawionemu	okulawionemu	okulawionemu	okulawionej
B.	okulawionego	okulawionego	okulawiony	okulawione	okulawioną
N.	okulawionym	okulawionym	okulawionym	okulawionym	okulawioną
Ms.	okulawionym	okulawionym	okulawionym	okulawionym	okulawionej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	okulawieni	okulawieni	okulawione	okulawione
D.	okulawionych	okulawionych	okulawionych	okulawionych
C.	okulawionym	okulawionym	okulawionym	okulawionym
B.	okulawionych	okulawionych	okulawionych	okulawione
N.	okulawionymi	okulawionymi	okulawionymi	okulawionymi
Ms.	okulawionych	okulawionych	okulawionych	okulawionych

odpowiedniki aspektowe: kulawić , okulawiać

Składnia

+

okulawić

+

KOGO/CO

Pochodzenie

Zob. kuleć