puryc

  • daw.  bardzo bogaty i wpływowy mężczyzna
  • Wyraz używany zwłaszcza w odniesieniu do bogaczy żydowskich.

  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Finanse

    własność

  • Czasem do karczmy przychodził sam puryc. Był bardzo bogaty, posiadał rozległe włości, gorzelnię i browar.

    źródło: Michał Piasecki: Z Tomaszowa do Magnitogorska, 1995 (books.google.pl)

    Ja mogę pana tylko powiedzieć, że ja sze kręcę przy tych limitów, a jak teraz ja sze też pokręcę przy te pieniądze dla tamtych gojów, to ja będę sam
    wielki puryc!

    źródło: NKJP: Internet

    Od dwóch tygodni wybebeszamy dwupiętrowy budynek w kształcie ogromnego trójkąta, ukryty gdzieś pomiędzy willami skandynawskich puryców a dworcem kolejowym.

    źródło: Piotr Mikołajczak: NOrWAY. Półdzienniki z emigracji, 2021 (books.google.pl)

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. puryc
    puryce
    ndepr
    puryce
    depr
    D. puryca
    puryców
    C. purycowi
    purycom
    B. puryca
    puryców
    N. purycem
    purycami
    Ms. purycu
    purycach
    W. purycu
    puryce
    ndepr
    puryce
    depr
  • jidysz 'pan, bogacz'

CHRONOLOGIZACJA:
1855, Oskar Flatt, Gawędy i notatki z podróży, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 23.05.2025