-
6.
niezawierający pocisku, przeznaczony do pozorowania strzałów -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń -
sprzeczne: ostry
-
- ślepa amunicja; ślepe naboje
-
Inny aktor strzelił mu w brzuch ze ślepej amunicji z około pięciu metrów.
źródło: NKJP: Ernest Skalski: Śmierć Lee, Gazeta Wyborcza, 1993-04-02
Pistolet, który mu pożyczyłem, miał tylko ślepe naboje.
źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Teatr 3, 1997
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. ślepy
ślepy
ślepy
ślepe
ślepa
D. ślepego
ślepego
ślepego
ślepego
ślepej
C. ślepemu
ślepemu
ślepemu
ślepemu
ślepej
B. ślepego
ślepego
ślepy
ślepe
ślepą
N. ślepym
ślepym
ślepym
ślepym
ślepą
Ms. ślepym
ślepym
ślepym
ślepym
ślepej
W. ślepy
ślepy
ślepy
ślepe
ślepa
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. ślepi
ślepi
ślepe
ślepe
D. ślepych
ślepych
ślepych
ślepych
C. ślepym
ślepym
ślepym
ślepym
B. ślepych
ślepych
ślepych
ślepe
N. ślepymi
ślepymi
ślepymi
ślepymi
Ms. ślepych
ślepych
ślepych
ślepych
W. ślepi
ślepi
ślepe
ślepe
-
psł. *slěpъ 'ślepy, niewidony'
Z wcześniejszej postaci *sloi̯p-o-, związanej (najprawdopodobniej) z pie. *(s)lei̯p- ‘smarować tłuszczem, lepić’. Por. lepić