rabuśnik
-
przest. rabuś
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
przestępstwa -
Między tymi nowymi [...] są najgorsi rabuśnicy i bandyci, którzy w łaźni (a przez łaźnię przechodzą wszyscy uczestnicy łagru) rabowali, bili aż do ostatniej nitki [...].
źródło: Zeszyty Majdanka. Tomy 23-24, 2005 (books.google.pl)
Jeżeli dwóch się kłóci, a jeden ma rzetelnych 55 procent racji, to bardzo dobrze i nie ma się co szarpać. [...]. Taki, co mówi, że ma 100 procent racji, to paskudny gwałtownik, straszny rabuśnik, największy łajdak.
źródło: Czesław Miłosz: Zniewolony umysł, 1951 (books.google.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rabuśnik
rabuśnicy
ndepr rabuśniki
depr D. rabuśnika
rabuśników
C. rabuśnikowi
rabuśnikom
B. rabuśnika
rabuśników
N. rabuśnikiem
rabuśnikami
Ms. rabuśniku
rabuśnikach
W. rabuśniku
rabuśnicy
ndepr rabuśniki
depr -