rozmienić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

spowodować, że coś wartościowego zostało niepotrzebnie zastąpione elementami o mniejszej wartości lub bezwartościowymi

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

rozmienić talent, umiejętności, życie

Polska szkoła filmowa. Dzisiaj chce ją [...] rozmienić na martwotę krawieckich manekinów, tak jednak przeważnie powyginanych, że nie nadają się nawet do przymiarki.

źródło: NKJP: Ludwik Stomma, Manekiny w gazowni, Polityka, 2001-12-15

– Koni już od 20 lat się nie kuje, od czasu do czasu jednego przyprowadzą, ale roboty kowalskiej jako takiej to już nie ma i nie będzie – wzdycha i pokazuje na konstrukcje, bardziej spawane niż kute, na które rozmienił swe umiejętności.

źródło: NKJP: Karolina Wojna: Kowalu, czy ci nie żal..., Dziennik Łódzki, 2005-05-20

Ryzyko, że rozmienię swoją osobowość, czyli zagubię się w życiu, jest [...] bardzo poważne.

źródło: NKJP: Zdzisław Józef Kijas: Znalazłem perłę, 2010

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	rozmienię	rozmienimy
2 os.	rozmienisz	rozmienicie
3 os.	rozmieni	rozmienią

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozmieniłem +(e)m rozmienił	rozmieniłam +(e)m rozmieniła	rozmieniłom +(e)m rozmieniło	rozmieniliśmy +(e)śmy rozmienili	rozmieniłyśmy +(e)śmy rozmieniły
2 os.	rozmieniłeś +(e)ś rozmienił	rozmieniłaś +(e)ś rozmieniła	rozmieniłoś +(e)ś rozmieniło	rozmieniliście +(e)ście rozmienili	rozmieniłyście +(e)ście rozmieniły
3 os.	rozmienił	rozmieniła	rozmieniło	rozmienili	rozmieniły

bezosobnik: rozmieniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozmieńmy
2 os.	rozmień	rozmieńcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozmieniłbym bym rozmienił	rozmieniłabym bym rozmieniła	rozmieniłobym bym rozmieniło	rozmienilibyśmy byśmy rozmienili	rozmieniłybyśmy byśmy rozmieniły
2 os.	rozmieniłbyś byś rozmienił	rozmieniłabyś byś rozmieniła	rozmieniłobyś byś rozmieniło	rozmienilibyście byście rozmienili	rozmieniłybyście byście rozmieniły
3 os.	rozmieniłby by rozmienił	rozmieniłaby by rozmieniła	rozmieniłoby by rozmieniło	rozmieniliby by rozmienili	rozmieniłyby by rozmieniły

bezosobnik: rozmieniono by

bezokolicznik: rozmienić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozmieniwszy

gerundium: rozmienienie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	rozmienienie	rozmienienia
D.	rozmienienia	rozmienień
C.	rozmienieniu	rozmienieniom
B.	rozmienienie	rozmienienia
N.	rozmienieniem	rozmienieniami
Ms.	rozmienieniu	rozmienieniach
W.	rozmienienie	rozmienienia

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozmieniony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	rozmieniony	rozmieniony	rozmieniony	rozmienione	rozmieniona
D.	rozmienionego	rozmienionego	rozmienionego	rozmienionego	rozmienionej
C.	rozmienionemu	rozmienionemu	rozmienionemu	rozmienionemu	rozmienionej
B.	rozmienionego	rozmienionego	rozmieniony	rozmienione	rozmienioną
N.	rozmienionym	rozmienionym	rozmienionym	rozmienionym	rozmienioną
Ms.	rozmienionym	rozmienionym	rozmienionym	rozmienionym	rozmienionej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	rozmienieni	rozmienieni	rozmienione	rozmienione
D.	rozmienionych	rozmienionych	rozmienionych	rozmienionych
C.	rozmienionym	rozmienionym	rozmienionym	rozmienionym
B.	rozmienionych	rozmienionych	rozmienionych	rozmienione
N.	rozmienionymi	rozmienionymi	rozmienionymi	rozmienionymi
Ms.	rozmienionych	rozmienionych	rozmienionych	rozmienionych

odpowiednik aspektowy: rozmieniać

Składnia

+

rozmienić

+

CO + (na CO)

Pochodzenie

Zob. mienić się 1