rozmienić się

  • nie będąc należycie wykorzystanym, utracić swoją wartość i zmienić się w rzeczy niewiele warte lub zostać przez nie zastąpionym
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

    • talent rozmienił się
  • Był urzędnikiem PKO i korektorem „Kuriera Warszawskiego” i w tej mizerii codziennego mocowania się z życiem jego talent rozpłynął się i rozmienił na okolicznościowe wierszowanie.

    źródło: NKJP: Artur Hutnikiewicz, Młoda Polska, 1994

    Z miesiąca na miesiąc było gorzej. Alkohol i imprezy stały się rutyną [...], popularność i talent rozmieniły się w knajpianym towarzystwie.

    źródło: NKJP: Przemysław Franczak, Rafał Musioł: Małysz również imprezował, Dziennik Zachodni, 2009-01-17

    Mógł dalej służyć Gorlicom, mógł być kliniką z gabinetami lekarzy rodzinnych, specjalistów, z laboratorium, pracownią rentgenowską, apteką, rehabilitacją, z oddziałami dziennego pobytu. Wszystko się rozmieniło, skończyło lub ledwie dyszy.

    źródło: NKJP: Rehabilitacja w Gliniku, Gazeta Krakowska, 2002-06-29

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rozmienię się
    rozmienimy się
    2 os. rozmienisz się
    rozmienicie się
    3 os. rozmieni się
    rozmienią się

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rozmieniłem się
    +(e)m się rozmienił
    rozmieniłam się
    +(e)m się rozmieniła
    rozmieniłom się
    +(e)m się rozmieniło
    rozmieniliśmy się
    +(e)śmy się rozmienili
    rozmieniłyśmy się
    +(e)śmy się rozmieniły
    2 os. rozmieniłeś się
    +(e)ś się rozmienił
    rozmieniłaś się
    +(e)ś się rozmieniła
    rozmieniłoś się
    +(e)ś się rozmieniło
    rozmieniliście się
    +(e)ście się rozmienili
    rozmieniłyście się
    +(e)ście się rozmieniły
    3 os. rozmienił się
    rozmieniła się
    rozmieniło się
    rozmienili się
    rozmieniły się

    bezosobnik: rozmieniono się

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rozmieńmy się
    2 os. rozmień się
    rozmieńcie się

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rozmieniłbym się
    bym się rozmienił
    rozmieniłabym się
    bym się rozmieniła
    rozmieniłobym się
    bym się rozmieniło
    rozmienilibyśmy się
    byśmy się rozmienili
    rozmieniłybyśmy się
    byśmy się rozmieniły
    2 os. rozmieniłbyś się
    byś się rozmienił
    rozmieniłabyś się
    byś się rozmieniła
    rozmieniłobyś się
    byś się rozmieniło
    rozmienilibyście się
    byście się rozmienili
    rozmieniłybyście się
    byście się rozmieniły
    3 os. rozmieniłby się
    by się rozmienił
    rozmieniłaby się
    by się rozmieniła
    rozmieniłoby się
    by się rozmieniło
    rozmieniliby się
    by się rozmienili
    rozmieniłyby się
    by się rozmieniły

    bezosobnik: rozmieniono by się

    bezokolicznik: rozmienić się

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozmieniwszy się

    gerundium: rozmienienie się

    odpowiednik aspektowy: rozmieniać się

  • bez ograniczeń + rozmienić się +
    (na CO)
CHRONOLOGIZACJA:
1805, Adam Naruszewicz, Historya Jana Karola Chodkiewicza wojewody wileńskiego, t. 2, polona.pl
Inne znaczenie: 'wymienić się'
Data ostatniej modyfikacji: 17.09.2024