rozpłoszyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

daw. spowodować, żeby ludzie lub zwierzęta pod wpływem strachu uciekali w różne strony

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

[...] biskup co prędzej starał się rozpłoszyć buntujących się rozbójników [...].

źródło: Jalu Kurek: Nad Czorsztynem się błyska, 1953 (books.google.pl)

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozpłoszyłem +(e)m rozpłoszył	rozpłoszyłam +(e)m rozpłoszyła	rozpłoszyłom +(e)m rozpłoszyło	rozpłoszyliśmy +(e)śmy rozpłoszyli	rozpłoszyłyśmy +(e)śmy rozpłoszyły
2 os.	rozpłoszyłeś +(e)ś rozpłoszył	rozpłoszyłaś +(e)ś rozpłoszyła	rozpłoszyłoś +(e)ś rozpłoszyło	rozpłoszyliście +(e)ście rozpłoszyli	rozpłoszyłyście +(e)ście rozpłoszyły
3 os.	rozpłoszył	rozpłoszyła	rozpłoszyło	rozpłoszyli	rozpłoszyły

bezosobnik: rozpłoszono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozpłoszmy
2 os.	rozpłosz	rozpłoszcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozpłoszyłbym bym rozpłoszył	rozpłoszyłabym bym rozpłoszyła	rozpłoszyłobym bym rozpłoszyło	rozpłoszylibyśmy byśmy rozpłoszyli	rozpłoszyłybyśmy byśmy rozpłoszyły
2 os.	rozpłoszyłbyś byś rozpłoszył	rozpłoszyłabyś byś rozpłoszyła	rozpłoszyłobyś byś rozpłoszyło	rozpłoszylibyście byście rozpłoszyli	rozpłoszyłybyście byście rozpłoszyły
3 os.	rozpłoszyłby by rozpłoszył	rozpłoszyłaby by rozpłoszyła	rozpłoszyłoby by rozpłoszyło	rozpłoszyliby by rozpłoszyli	rozpłoszyłyby by rozpłoszyły

bezosobnik: rozpłoszono by

bezokolicznik: rozpłoszyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozpłoszywszy

gerundium: rozpłoszenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozpłoszony

odpowiednik aspektowy: rozpłaszać

+

rozpłoszyć

+

KOGO/CO