rozrumieniony - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

1.b

daw. taki, który nabrał intensywnie czerwonego koloru

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

kolory i światło

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:

zarumieniony

Połączenia

rozrumieniona twarz; rozrumienione policzki

Cytaty

[...] rozrumieniona twarz płonęła radością, gdy spodziewał się usłyszeć o jakimś wyjątkowym przykładzie ofiarności; oczy błyszczały; nieraz wpadał w nagłą zadumę.

źródło: Andrzej Turczyński: Ten szalony pan Puszkin. Słowo o udręce, 2008 (books.google.pl)

Odmiana

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	rozrumieniony	rozrumieniony	rozrumieniony	rozrumienione	rozrumieniona
D.	rozrumienionego	rozrumienionego	rozrumienionego	rozrumienionego	rozrumienionej
C.	rozrumienionemu	rozrumienionemu	rozrumienionemu	rozrumienionemu	rozrumienionej
B.	rozrumienionego	rozrumienionego	rozrumieniony	rozrumienione	rozrumienioną
N.	rozrumienionym	rozrumienionym	rozrumienionym	rozrumienionym	rozrumienioną
Ms.	rozrumienionym	rozrumienionym	rozrumienionym	rozrumienionym	rozrumienionej
W.	rozrumieniony	rozrumieniony	rozrumieniony	rozrumienione	rozrumieniona

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	rozrumienieni	rozrumienieni	rozrumienione	rozrumienione
D.	rozrumienionych	rozrumienionych	rozrumienionych	rozrumienionych
C.	rozrumienionym	rozrumienionym	rozrumienionym	rozrumienionym
B.	rozrumienionych	rozrumienionych	rozrumienionych	rozrumienione
N.	rozrumienionymi	rozrumienionymi	rozrumienionymi	rozrumienionymi
Ms.	rozrumienionych	rozrumienionych	rozrumienionych	rozrumienionych
W.	rozrumienieni	rozrumienieni	rozrumienione	rozrumienione

Pochodzenie

Zob. rumiany