rozsierdzić się

  • książk.  zacząć odczuwać silny, trudny do opanowania gniew, przejawiający się gwałtownym, agresywnym zachowaniem
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    emocje i uczucia

  • hiperonimy:  rozzłościć się
  • [...] rozsierdził się Tyberiusz srodze i kazał wezwać przed swoje oblicze prokuratora Judei.

    źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Metamorfozy, 2004

    Rozsierdził się brakiem reakcji ze strony „starego pierdoły“, więc uderzył jego czachą o posadzkę, a potem stanął na jego żebrach (potem się okazały połamane).

    źródło: NKJP: Anna Kłos: Klepanie michy, Wieczór Wybrzeża, 1998-09-25

    [...] rozsierdziła się na „haniebne argumenty” [...] na łamach „Expressu Porannego”.

    źródło: NKJP: Stanisław Milewski: Ciemne sprawy międzywojnia, 2002

    Tak, choć był tak łagodny, zdarzało mu się rozsierdzić na innych ludzi.

    źródło: Kwartalnik Artystyczny, 2003 (books.google.pl)

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rozsierdzę się
    rozsierdzimy się
    2 os. rozsierdzisz się
    rozsierdzicie się
    3 os. rozsierdzi się
    rozsierdzą się

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rozsierdziłem się
    +(e)m się rozsierdził
    rozsierdziłam się
    +(e)m się rozsierdziła
    rozsierdziłom się
    +(e)m się rozsierdziło
    rozsierdziliśmy się
    +(e)śmy się rozsierdzili
    rozsierdziłyśmy się
    +(e)śmy się rozsierdziły
    2 os. rozsierdziłeś się
    +(e)ś się rozsierdził
    rozsierdziłaś się
    +(e)ś się rozsierdziła
    rozsierdziłoś się
    +(e)ś się rozsierdziło
    rozsierdziliście się
    +(e)ście się rozsierdzili
    rozsierdziłyście się
    +(e)ście się rozsierdziły
    3 os. rozsierdził się
    rozsierdziła się
    rozsierdziło się
    rozsierdzili się
    rozsierdziły się

    bezosobnik: rozsierdzono się

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rozsierdźmy się
    2 os. rozsierdź się
    rozsierdźcie się

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rozsierdziłbym się
    bym się rozsierdził
    rozsierdziłabym się
    bym się rozsierdziła
    rozsierdziłobym się
    bym się rozsierdziło
    rozsierdzilibyśmy się
    byśmy się rozsierdzili
    rozsierdziłybyśmy się
    byśmy się rozsierdziły
    2 os. rozsierdziłbyś się
    byś się rozsierdził
    rozsierdziłabyś się
    byś się rozsierdziła
    rozsierdziłobyś się
    byś się rozsierdziło
    rozsierdzilibyście się
    byście się rozsierdzili
    rozsierdziłybyście się
    byście się rozsierdziły
    3 os. rozsierdziłby się
    by się rozsierdził
    rozsierdziłaby się
    by się rozsierdziła
    rozsierdziłoby się
    by się rozsierdziło
    rozsierdziliby się
    by się rozsierdzili
    rozsierdziłyby się
    by się rozsierdziły

    bezosobnik: rozsierdzono by się

    bezokolicznik: rozsierdzić się

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozsierdziwszy się

    gerundium: rozsierdzenie się

    odpowiednik aspektowy: rozsierdzać się

  • bez ograniczeń + rozsierdzić się +
    (CZYM)
    bez ograniczeń + rozsierdzić się +
    (na KOGO/CO)
  • psł. *sŕ̥diti sę 'złościć się, gniewać się'

CHRONOLOGIZACJA:
1627, KorBa
Data ostatniej modyfikacji: 23.09.2024