-
daw.
używane do opisania sytuacji takiej, że zrobiło się zupełnie jasno i nastąpił początek dnia
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Niebo i wszechświat
słońce i księżyc, pory dnia
-
-
|
Ledwie rozświtało, przylatuje do mnie młody górnik, Francuz, który pełnił funkcję łącznika [...].
źródło: Tomasz Olszański: Życie tułacze, 1957 (books.google.pl)
|
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
| 3 os. |
rozświta
|
Czas przeszły
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
| m |
ż |
n |
mo |
-mo |
| 3 os. |
|
|
rozświtało
|
|
|
Tryb warunkowy
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
| m |
ż |
n |
mo |
-mo |
| 3 os. |
|
|
rozświtałoby
by rozświtało
|
|
|
bezokolicznik: rozświtać
-
|
Ø |
+ |
rozświtać |
+ |
|
-
CHRONOLOGIZACJA:
1569,
SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 24.09.2024