roztomiły
-
śl. taki, który swoją życzliwością i urokiem wzbudza szczególnie przyjazne uczucia innych
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
hiperonimy: miły I
-
Już nam nie będziesz śpiewał, ptaszku roztomiły! Już nam nie będzie tak wesoło w chałupie!
źródło: Józef Ondrusz: Cudowny chleb. Podania, baśnie i opowieści cieszyńskie, 1984 (books.google.pl)
Rzeknę wam, moi roztomili: na nic farorzowe rokowania.
źródło: Henryk Włodzimierz Gajewski: Górnośląskie obrachunki, 1991 (books.google.pl)
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. roztomiły
roztomiły
roztomiły
roztomiłe
roztomiła
D. roztomiłego
roztomiłego
roztomiłego
roztomiłego
roztomiłej
C. roztomiłemu
roztomiłemu
roztomiłemu
roztomiłemu
roztomiłej
B. roztomiłego
roztomiłego
roztomiły
roztomiłe
roztomiłą
N. roztomiłym
roztomiłym
roztomiłym
roztomiłym
roztomiłą
Ms. roztomiłym
roztomiłym
roztomiłym
roztomiłym
roztomiłej
W. roztomiły
roztomiły
roztomiły
roztomiłe
roztomiła
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. roztomili
roztomili
roztomiłe
roztomiłe
D. roztomiłych
roztomiłych
roztomiłych
roztomiłych
C. roztomiłym
roztomiłym
roztomiłym
roztomiłym
B. roztomiłych
roztomiłych
roztomiłych
roztomiłe
N. roztomiłymi
roztomiłymi
roztomiłymi
roztomiłymi
Ms. roztomiłych
roztomiłych
roztomiłych
roztomiłych
W. roztomili
roztomili
roztomiłe
roztomiłe
-
czes. roztomilý 'bardzo miły, przyjemny, kochany'