sensacyjny - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

taki, który jest sensacją - czymś wywołującym powszechne zainteresowanie

[sęsacyjny] lub [sensacyjny]

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

słownictwo oceniające

sensacyjny zwycięzca; proces, remis, wynik; materiał, tytuł; sensacyjna afera, porażka, przegrana, sprawa, ucieczka, wygrana; informacja, wiadomość; sensacyjne odkrycie, wydarzenie, zwycięstwo; sensacyjne zdarzenia; doniesienia, plotki
równie sensacyjny

	Głosowanie miało zresztą dość sensacyjny przebieg. [...] do godziny szesnastej głosowało zaledwie 15 procent mieszkańców. Nagle wieczorem nastąpił czterogodzinny szturm, frekwencja podskoczyła o kolejne 20 procent. źródło: NKJP: Piotr Kanikowski: Już druga gmina opowiedziała się za odłączaniem od powiatu złotoryjskiego, Gazeta Wrocławska, 28-09-1999
	Ostatnio pojawiła się dość sensacyjna informacja, że Konradem Gołosiem zainteresowana jest Wisła Kraków. źródło: NKJP: Włodzimierz Łyżwa: To chyba plotka, Echo Dnia, 2004-10-08
	To sensacyjne odkrycie zostanie obalone kolejnym - równie sensacyjnym odkryciem. źródło: NKJP: Internet
	Uczestniczyłem niedawno, zresztą tutaj w parlamencie, w dyskusji dotyczącej tej tematyki i przyznam, iż dowiedziałem się rzeczy sensacyjnych, wręcz niewiarygodnych. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 20.02.1997

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Od: sensacja