rozdziawić - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. szeroko otworzyć - oddalić od siebie przylegające części czegoś

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości przestrzeni

ułożenie względem siebie

	synonimy:	rozziewić
	hiperonimy:	roztworzyć

Połączenia

rozdziawić dziób, gębę, pysk, usta

Cytaty

W drzwiach stanął policjant, rozdziawił gębę i nic nie mówi.

źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1946

Kundel z radośnie rozdziawionym pyskiem wskoczył na wóz, gotów do jazdy.

źródło: NKJP: Mariusz Ziomecki: Lato nieśmiertelnych, 2002

Mimo wszystko najlepiej stawać na końcu parkingu, żeby po pierwsze, rozdziawić szeroko drzwi, a po drugie, szybko „wykluć się” z wozu, otrzepać spodnie i udawać, że nic tu nie zaszło.

źródło: Zuzanna Krzyczkowska: Jak się żyje z supersamochodem w mieście?, Moto.PL (moto.pl)

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	rozdziawię	rozdziawimy
2 os.	rozdziawisz	rozdziawicie
3 os.	rozdziawi	rozdziawią

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozdziawiłem +(e)m rozdziawił	rozdziawiłam +(e)m rozdziawiła	rozdziawiłom +(e)m rozdziawiło	rozdziawiliśmy +(e)śmy rozdziawili	rozdziawiłyśmy +(e)śmy rozdziawiły
2 os.	rozdziawiłeś +(e)ś rozdziawił	rozdziawiłaś +(e)ś rozdziawiła	rozdziawiłoś +(e)ś rozdziawiło	rozdziawiliście +(e)ście rozdziawili	rozdziawiłyście +(e)ście rozdziawiły
3 os.	rozdziawił	rozdziawiła	rozdziawiło	rozdziawili	rozdziawiły

bezosobnik: rozdziawiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozdziawmy
2 os.	rozdziaw	rozdziawcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozdziawiłbym bym rozdziawił	rozdziawiłabym bym rozdziawiła	rozdziawiłobym bym rozdziawiło	rozdziawilibyśmy byśmy rozdziawili	rozdziawiłybyśmy byśmy rozdziawiły
2 os.	rozdziawiłbyś byś rozdziawił	rozdziawiłabyś byś rozdziawiła	rozdziawiłobyś byś rozdziawiło	rozdziawilibyście byście rozdziawili	rozdziawiłybyście byście rozdziawiły
3 os.	rozdziawiłby by rozdziawił	rozdziawiłaby by rozdziawiła	rozdziawiłoby by rozdziawiło	rozdziawiliby by rozdziawili	rozdziawiłyby by rozdziawiły

bezosobnik: rozdziawiono by

bezokolicznik: rozdziawić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozdziawiwszy

gerundium: rozdziawienie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	rozdziawienie	rozdziawienia
D.	rozdziawienia	rozdziawień
C.	rozdziawieniu	rozdziawieniom
B.	rozdziawienie	rozdziawienia
N.	rozdziawieniem	rozdziawieniami
Ms.	rozdziawieniu	rozdziawieniach
W.	rozdziawienie	rozdziawienia

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozdziawiony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	rozdziawiony	rozdziawiony	rozdziawiony	rozdziawione	rozdziawiona
D.	rozdziawionego	rozdziawionego	rozdziawionego	rozdziawionego	rozdziawionej
C.	rozdziawionemu	rozdziawionemu	rozdziawionemu	rozdziawionemu	rozdziawionej
B.	rozdziawionego	rozdziawionego	rozdziawiony	rozdziawione	rozdziawioną
N.	rozdziawionym	rozdziawionym	rozdziawionym	rozdziawionym	rozdziawioną
Ms.	rozdziawionym	rozdziawionym	rozdziawionym	rozdziawionym	rozdziawionej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	rozdziawieni	rozdziawieni	rozdziawione	rozdziawione
D.	rozdziawionych	rozdziawionych	rozdziawionych	rozdziawionych
C.	rozdziawionym	rozdziawionym	rozdziawionym	rozdziawionym
B.	rozdziawionych	rozdziawionych	rozdziawionych	rozdziawione
N.	rozdziawionymi	rozdziawionymi	rozdziawionymi	rozdziawionymi
Ms.	rozdziawionych	rozdziawionych	rozdziawionych	rozdziawionych

odpowiednik aspektowy: rozdziawiać

Składnia

+

rozdziawić

+

CO

Pochodzenie

Zob. ziewać