najeźdźca - Wielki słownik języka polskiego PAN

ten, kto dokonuje zbrojnego ataku na obszar suwerennego państwa

[najeśćca] lub pot. [najeśca]

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Wojsko i wojna

osoby związane z wojskiem i wojną

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

stosunki międzynarodowe

	synonimy:	agresor napastnik
	hiperonimy:	nieprzyjaciel wróg

francuski, niemiecki, rosyjski...; faszystowski, hitlerowski najeźdźca; obcy najeźdźcy
atak; klęska, zwycięstwo najeźdźców
walka z najeźdźcą
najeźdźcy napadli, zaatakowali; zwyciężyli; zniszczyli coś
pokonać najeźdźców
walczyć z najeźdźcą

	Zastali tam ślady straszliwego pożaru, w ruinach domów popioły sięgały metra wysokości, a pogruchotane posążki świadczyły, że sprawcą zniszczenia był obcy najeźdźca. źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1963
	To najeźdźcy, którzy napadli na państwo polskie, spowodowali i dramaty konkretnych osób, i dramat naszego państwa, i również jego późniejszą mizerię finansową [...]. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 29.03.2000
	Po wybuchu drugiej wojny światowej pomnik ten okazał się tak niebezpiecznym symbolem chrześcijańskiego i polskiego ducha, że został zburzony przez najeźdźcę na początku okupacji. źródło: NKJP: Jan Paweł II: Przemówienie Jana Pawła II do młodzieży w Poznaniu, Poznań, 03.06.1999 r.
	[...] pociągnęła za sobą niemal całą Francję do walki z najeźdźcą i zwyciężyła. źródło: NKJP: Internet
	Mulaj Ismail wzniósł grube mury, by bronić się przed najeźdźcami. źródło: NKJP: Marzena Kądziela: Maroko - miasto ze słynnym placem, Echo Dnia, 2007-08-17

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

Zob. jeździć