-
2.
przedmiot potrzebny do czegoś, charakterystyczny dla określonej osoby, okoliczności lub wydarzeń -
ATEMATYCZNY
-
hiperonimy: przedmiot
-
- charakterystyczny, magiczny, nieodłączny rekwizyt; rekwizyty alkoholowe, tytoniowe
- rekwizyty ceremonii, obrzędów
-
Kajety, notesy, teczki z ulotnymi kartkami należą do rekwizytów każdej pracy pisarskiej.
źródło: KWSJP: Jan Parandowski: Alchemia słowa, Warszawa, 1951
W pobliżu autokaru natrafili na porzucone przez bandytów policyjne rekwizyty. Znaleźli też paszporty i deklaracje celne.
źródło: NKJP: BZ: Autokar w rękach porywaczy, Tygodnik Podhalański, 1997
[...] cylinder i pałeczka są rekwizytami stosowanymi w sztuce magicznej; mogą więc symbolizować tajemniczość i odczuwanie pewnych sytuacji jako magię czy czary.
źródło: KWSJP: Katarzyna Ostrowska: Sny - klucz, Białystok, 2000
Tańce stanowiły bardzo istotny element sabatu. [...] kiedy tak śpiewają i tańczą, każdy trzyma w ręce miotłę i podnosi ją w górę. [...]. Tanecznymi rekwizytami mogły być też czarne, smoliste świece.
źródło: NKJP: Internet
Do kategorii rozrywek masowych awansowały w czasach Polski Ludowej placówki muzealne i paramuzealne, w tym szczególnie popularne izby tradycji lub pamięci. Wypełniały je [...] pamiątkowe rekwizyty z przeszłości.
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych, 2005
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rekwizyt
rekwizyty
D. rekwizytu
rekwizytów
C. rekwizytowi
rekwizytom
B. rekwizyt
rekwizyty
N. rekwizytem
rekwizytami
Ms. rekwizycie
rekwizytach
W. rekwizycie
rekwizyty
-
internac.
ang. requisite
niem. Requisit
ros. реквизи́т
Z łac. requisitus 'potrzebny, niezbędny' (imiesłów dokonany bierny od requīere 'potrzebować; szukać; pytać o co')