wyrzucać

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

4. rzeczy z szafy

  • 4.

    rzucając, powodować, że coś przestaje się znajdować w jednym miejscu, a zaczyna znajdować w drugim
  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    ruch i spoczynek

    • wyrzucać przedmioty, rzeczy, ubrania, zawartość czegoś; piłkę
    • wyrzucać do ogródka, do piwnicy
    • wyrzucać na podłogę, na pole, na schody, na trawnik, na ziemię; na aut
    • wyrzucać przez okno
    • wyrzucać z komody, z półki, z pudła, z szafy, z szuflady; z autu
  • Przeciągnęła się, wybiegła i po chwili wróciła z plastikowym workiem. Zaczęła wyrzucać z niego ubrania.

    źródło: KWSJP: Włodzimierz Kowalewski: Powrót do Breitenheide, 1998

    [...] na wiosnę wyrzucano na trawnik przed pałacem zawartość kufrów, by je przewietrzyć [...]

    źródło: KWSJP: Dorota Mycielska: Z Kresów do Wielkopolski, Wańkowicze w Jerce, 2002

    Niezwykle groźne akcje piłkarze MEC przeprowadzali, wyrzucając piłkę z autu na wolne pole boiska.

    źródło: NKJP: Łukasz Klimaniec: Ostudzona radość, Dziennik Zachodni, 2001-10-08

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wyrzucam
    wyrzucamy
    2 os. wyrzucasz
    wyrzucacie
    3 os. wyrzuca
    wyrzucają

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wyrzucałem
    +(e)m wyrzucał
    wyrzucałam
    +(e)m wyrzucała
    wyrzucałom
    +(e)m wyrzucało
    wyrzucaliśmy
    +(e)śmy wyrzucali
    wyrzucałyśmy
    +(e)śmy wyrzucały
    2 os. wyrzucałeś
    +(e)ś wyrzucał
    wyrzucałaś
    +(e)ś wyrzucała
    wyrzucałoś
    +(e)ś wyrzucało
    wyrzucaliście
    +(e)ście wyrzucali
    wyrzucałyście
    +(e)ście wyrzucały
    3 os. wyrzucał
    wyrzucała
    wyrzucało
    wyrzucali
    wyrzucały

    bezosobnik: wyrzucano

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę wyrzucał
    będę wyrzucać
    będę wyrzucała
    będę wyrzucać
    będę wyrzucało
    będę wyrzucać
    będziemy wyrzucali
    będziemy wyrzucać
    będziemy wyrzucały
    będziemy wyrzucać
    2 os. będziesz wyrzucał
    będziesz wyrzucać
    będziesz wyrzucała
    będziesz wyrzucać
    będziesz wyrzucało
    będziesz wyrzucać
    będziecie wyrzucali
    będziecie wyrzucać
    będziecie wyrzucały
    będziecie wyrzucać
    3 os. będzie wyrzucał
    będzie wyrzucać
    będzie wyrzucała
    będzie wyrzucać
    będzie wyrzucało
    będzie wyrzucać
    będą wyrzucali
    będą wyrzucać
    będą wyrzucały
    będą wyrzucać

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wyrzucajmy
    2 os. wyrzucaj
    wyrzucajcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wyrzucałbym
    bym wyrzucał
    wyrzucałabym
    bym wyrzucała
    wyrzucałobym
    bym wyrzucało
    wyrzucalibyśmy
    byśmy wyrzucali
    wyrzucałybyśmy
    byśmy wyrzucały
    2 os. wyrzucałbyś
    byś wyrzucał
    wyrzucałabyś
    byś wyrzucała
    wyrzucałobyś
    byś wyrzucało
    wyrzucalibyście
    byście wyrzucali
    wyrzucałybyście
    byście wyrzucały
    3 os. wyrzucałby
    by wyrzucał
    wyrzucałaby
    by wyrzucała
    wyrzucałoby
    by wyrzucało
    wyrzucaliby
    by wyrzucali
    wyrzucałyby
    by wyrzucały

    bezosobnik: wyrzucano by

    bezokolicznik: wyrzucać

    imiesłów przysłówkowy współczesny: wyrzucając

    gerundium: wyrzucanie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: wyrzucający

    imiesłów przymiotnikowy bierny: wyrzucany

    odpowiednik aspektowy: wyrzucić

  • Rzosobowy + wyrzucać +
    CO + (SKĄD) + (DOKĄD)
  • Zob.  rzucać