wyrzucać - Wielki słownik języka polskiego PAN

8.

uzewnętrzniać jakieś głęboko dotąd ukrywane uczucia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

wyrzucać (z siebie) frustracje, gniew, nienawiść, obawy, oburzenie, strach, złość, żal

Wówczas to, przełamując konwencję związku, w którym on dawał, co chciał, a ona brała w poczuciu łaski, doprowadziła do rozmowy, wyrzucając z siebie wszystkie tłumione od miesięcy obawy, i płacząc, wyznała, że jest jedynie zabawką w jego rękach, spełnionym snem znudzonego małżonka, zapewne nie pierwszym i nie ostatnim.

źródło: KWSJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006

Podenerwowana, sama skoczyła w stronę pieca poprawić palenie. Dmuchając na szczapy, wyrzucała z siebie wezbraną falę złości.

źródło: KWSJP: Władysław Dunarowski: Skazani na dożywocie, 1985

To matka powiedziała Kevinowi, że teatralna scena jest najlepszym miejscem, gdzie można bezkarnie wyrzucać z siebie złość, frustracje i nienawiść.

źródło: tanisław Huk-Podolski; Kevin Spacey. Mały wielki czlowiek, CKM, numer 05/05,2000

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	wyrzucam	wyrzucamy
2 os.	wyrzucasz	wyrzucacie
3 os.	wyrzuca	wyrzucają

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyrzucałem +(e)m wyrzucał	wyrzucałam +(e)m wyrzucała	wyrzucałom +(e)m wyrzucało	wyrzucaliśmy +(e)śmy wyrzucali	wyrzucałyśmy +(e)śmy wyrzucały
2 os.	wyrzucałeś +(e)ś wyrzucał	wyrzucałaś +(e)ś wyrzucała	wyrzucałoś +(e)ś wyrzucało	wyrzucaliście +(e)ście wyrzucali	wyrzucałyście +(e)ście wyrzucały
3 os.	wyrzucał	wyrzucała	wyrzucało	wyrzucali	wyrzucały

bezosobnik: wyrzucano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wyrzucał będę wyrzucać	będę wyrzucała będę wyrzucać	będę wyrzucało będę wyrzucać	będziemy wyrzucali będziemy wyrzucać	będziemy wyrzucały będziemy wyrzucać
2 os.	będziesz wyrzucał będziesz wyrzucać	będziesz wyrzucała będziesz wyrzucać	będziesz wyrzucało będziesz wyrzucać	będziecie wyrzucali będziecie wyrzucać	będziecie wyrzucały będziecie wyrzucać
3 os.	będzie wyrzucał będzie wyrzucać	będzie wyrzucała będzie wyrzucać	będzie wyrzucało będzie wyrzucać	będą wyrzucali będą wyrzucać	będą wyrzucały będą wyrzucać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyrzucajmy
2 os.	wyrzucaj	wyrzucajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyrzucałbym bym wyrzucał	wyrzucałabym bym wyrzucała	wyrzucałobym bym wyrzucało	wyrzucalibyśmy byśmy wyrzucali	wyrzucałybyśmy byśmy wyrzucały
2 os.	wyrzucałbyś byś wyrzucał	wyrzucałabyś byś wyrzucała	wyrzucałobyś byś wyrzucało	wyrzucalibyście byście wyrzucali	wyrzucałybyście byście wyrzucały
3 os.	wyrzucałby by wyrzucał	wyrzucałaby by wyrzucała	wyrzucałoby by wyrzucało	wyrzucaliby by wyrzucali	wyrzucałyby by wyrzucały

bezosobnik: wyrzucano by

bezokolicznik: wyrzucać

imiesłów przysłówkowy współczesny: wyrzucając

gerundium: wyrzucanie

rodzaj gramatyczny: ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	wyrzucanie	wyrzucania
D.	wyrzucania	wyrzucań
C.	wyrzucaniu	wyrzucaniom
B.	wyrzucanie	wyrzucania
N.	wyrzucaniem	wyrzucaniami
Ms.	wyrzucaniu	wyrzucaniach
W.	wyrzucanie	wyrzucania

imiesłów przymiotnikowy czynny: wyrzucający

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	wyrzucający	wyrzucający	wyrzucający	wyrzucające	wyrzucająca
D.	wyrzucającego	wyrzucającego	wyrzucającego	wyrzucającego	wyrzucającej
C.	wyrzucającemu	wyrzucającemu	wyrzucającemu	wyrzucającemu	wyrzucającej
B.	wyrzucającego	wyrzucającego	wyrzucający	wyrzucające	wyrzucającą
N.	wyrzucającym	wyrzucającym	wyrzucającym	wyrzucającym	wyrzucającą
Ms.	wyrzucającym	wyrzucającym	wyrzucającym	wyrzucającym	wyrzucającej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	wyrzucający	wyrzucający	wyrzucające	wyrzucające
D.	wyrzucających	wyrzucających	wyrzucających	wyrzucających
C.	wyrzucającym	wyrzucającym	wyrzucającym	wyrzucającym
B.	wyrzucających	wyrzucających	wyrzucających	wyrzucające
N.	wyrzucającymi	wyrzucającymi	wyrzucającymi	wyrzucającymi
Ms.	wyrzucających	wyrzucających	wyrzucających	wyrzucających

imiesłów przymiotnikowy bierny: wyrzucany

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	wyrzucany	wyrzucany	wyrzucany	wyrzucane	wyrzucana
D.	wyrzucanego	wyrzucanego	wyrzucanego	wyrzucanego	wyrzucanej
C.	wyrzucanemu	wyrzucanemu	wyrzucanemu	wyrzucanemu	wyrzucanej
B.	wyrzucanego	wyrzucanego	wyrzucany	wyrzucane	wyrzucaną
N.	wyrzucanym	wyrzucanym	wyrzucanym	wyrzucanym	wyrzucaną
Ms.	wyrzucanym	wyrzucanym	wyrzucanym	wyrzucanym	wyrzucanej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	wyrzucani	wyrzucani	wyrzucane	wyrzucane
D.	wyrzucanych	wyrzucanych	wyrzucanych	wyrzucanych
C.	wyrzucanym	wyrzucanym	wyrzucanym	wyrzucanym
B.	wyrzucanych	wyrzucanych	wyrzucanych	wyrzucane
N.	wyrzucanymi	wyrzucanymi	wyrzucanymi	wyrzucanymi
Ms.	wyrzucanych	wyrzucanych	wyrzucanych	wyrzucanych

odpowiednik aspektowy: wyrzucić

Składnia

Rz_osobowy

+

wyrzucać

+

CO + z SIEBIE

Pochodzenie

Zob. rzucać