rubasznie

  • książk.  w sposób charakterystyczny dla osoby, której zachowanie i humor są dość prymitywne i wskazują na zainteresowanie zaspokajaniem takich zmysłowych potrzeb, jak jedzenie albo seks
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    • śmiać się, zaśmiać się rubasznie
  • Codziennie grywał z nami w siatkówkę, a pewnego dnia zaprosił na piwo do restauracji przy deptaku. Był rubasznie przyjacielski.

    źródło: NKJP: Ryszard Sługocki: Na przekór i na bakier, 2008

    - Trochę niebezpieczne miejsce dla księdza, co Krzychu? - rzucił rubasznie. - Jedna pokusa obok drugiej, a każda ma dłuższe nogi i lepsze cycki od następnej.

    źródło: NKJP: Martyna Żandarska-Ochnik: Pan wichrów i powiewów, 2008

  • część mowy: przysłówek

CHRONOLOGIZACJA:
1745, Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 30.09.2024