wice
-
pot. zastępca (osoby, o której mowa)
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
organizacja i hierarchia w pracy, stosunki służbowe -
- mój/moja, twój/twoja, jego wice
-
[...] minister (w milczącej asyście swojego wice [...].) - mówił o własnych, acz wątpliwych, osiągnięciach.
źródło: NKJP: Paweł Rydzyński: Urzędowy lukier, Trybuna, 2006
Prawniczka przedstawia zawodników przeciwnej drużyny, wymieniają nazwiska, jeden jest prezesem, drugi wice, a trzeci przewodniczącym związków.
źródło: NKJP: Marek Kochan: Plac zabaw, 2007
Napięcie między prezydentem a jego wice narasta.
źródło: KWJP: Artur Domosławski, Polityka, 2020-04-21
Jesteśmy w szkole we dwie w kadrze kierowniczej, moja wice i ja. Ona ma zakres czynności w którym to zakresie odpowiada za różne sprawy dotyczące między innymi nadzoru pedagogicznego
źródło: Internet: oskko.org/forum/watek.php?w=31414
-
część mowy: rzeczownik
Inne uwagi
m1 lub ż (zależnie od płci osoby, do której wyraz się odnosi)
We wszystkich formach fleksyjnych ta sama postać.
-
+ wice + CZYJ(A) -
z niem. vize-, fr. vice- < łac. vice(m) 'z powodu', in vicem 'zamiast