wielomówność

wielomowność

  • książk.  cecha kogoś, kto mówi dużo i chętnie
    • wielomowność
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

    mówienie

  • Chorego charakteryzuje wielomówność i postawa dominująca w stosunku do swojego otoczenia.

    źródło: NKJP: Marek Jarosz: Nasze zdrowie - Co Każdy powinien wiedzieć o chorobach psychicznych, 2004

    Końcowa, także zwyczajowa, konferencja prasowa odbiegała jednak od przyjętych norm. Uśmiechami obdarzano się raczej oszczędnie, nie było także skrzącej się dowcipami wielomówności głównych bohaterów spotkania.

    źródło: NKJP: Powiało chłodem, Dziennik Polski, 2001-03-23

    Przyczyny i pobudki tych amplifikacji są różne, stąd też i rezultaty ich treściowe mają rozmaity charakter. Jedną z przyczyn jest niewątpliwie wrodzona wielomowność naszej „dziesiątej Muzy” czasów saskich [...].

    źródło: Wacław Borowy: Studia i rozprawy, 1952 (books.google.pl)

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. wielomówność
    wielomówności
    D. wielomówności
    wielomówności
    C. wielomówności
    wielomównościom
    B. wielomówność
    wielomówności
    N. wielomównością
    wielomównościami
    Ms. wielomówności
    wielomównościach
    W. wielomówności
    wielomówności

    Inne uwagi

    Zwykle lp

CHRONOLOGIZACJA:
XVI w., SPXVI
Na podstawie indeksu haseł
Data ostatniej modyfikacji: 24.09.2024