reklamiarz

Dzisiaj nikogo nie dziwi, że osoba publiczna dba o swój wizerunek, w języku wyższych sfer najnowszej generacji pojawiło się nawet piękne słowo ajmicz. Czasy Gomułki to pod tym względem okres wiktoriański; kto otwarcie zabiegał o rozgłos, tego uważano za bufona i reklamiarza.

źródło: NKJP: Antoni Kroh: Starorzecza, 2010

Niewątpliwie Rej miał talent literacki, ale oprócz tego umiał się znakomicie zareklamować. W niczym nie zmienia to faktu, że był on wybitnym pisarzem, choć jednocześnie był to wysokiej klasy reklamiarz.

źródło: NKJP: Krzysztof Kunowski: Mistrz języka i… reklamy, Gazeta Krakowska, 2005-02-04

Niektórym, w miarę delikatnym reklamiarzom wystarczy odmowne: - Dziękuję. - Inni biegną za tobą chodnikiem, próbując wcisnąć ci papierzysko za wszelką cenę. Tokują, nadają, przekonują, mając często reklamowany towar przy sobie.

źródło: NKJP: Andrzej Makowiecki: Reklama - granda, Express Ilustrowany, 2001-08-04