-
2.
mężczyzna, który zabiega o względy kobiety -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie -
synonimy: absztyfikant
adorant
adorator
amant
fatygant
-
- cichy, platoniczny; tajemniczy; wierny, stały; wielki; mój wielbiciel
- mieć wielbiciela
- być wielbicielem
-
Niegdysiejszy wielbiciel Anny wyznaje, że jego wyjazd do Londynu był poniekąd ucieczką przed uczuciem, którego ona nie mogła odwzajemnić.
źródło: NKJP: (DP): Teatr Telewizji proponuje Subtelny żart z feministycznych ideałów, Dziennik Łódzki, 2001-07-20
Do Marioli cały czas robił maślane oczy jej wierny wielbiciel, inżynier Pawluśkiewicz.
źródło: NKJP: Marek Nowakowski: Gdzie jest droga na walne?, 2007
[...] zająłem się solenizantką, wysoką, przystojną blondynką z dużymi niebieskimi oczami. Tańczyłem z nią prawie bez przerwy, czym wywoływałem wściekłość u jakiegoś 16-latka, jej stałego wielbiciela.
źródło: NKJP: Ryszard Sługocki: Na przekór i na bakier, 2008
Oświadczył się, pochlebił starszej kobiecie, ale w jej sytuacji nie miała ochoty na małżeństwo. Nie chciała jednak wyrzec się wielbiciela, zwodziła, stawiała niemożliwe do wykonania polecenia [...].
źródło: NKJP: Krystyna Kolińska: Orzeszkowa, złote ptaki i terroryści, 1996
Wiadomo, że kobiety zawsze świetnie znają swoich cichych wielbicieli.
źródło: NKJP: Dariusz Banek: Samo życie Odcinek 186, 2002
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wielbiciel
wielbiciele
ndepr wielbiciele
depr D. wielbiciela
wielbicieli
C. wielbicielowi
wielbicielom
B. wielbiciela
wielbicieli
N. wielbicielem
wielbicielami
Ms. wielbicielu
wielbicielach
W. wielbicielu
wielbiciele
ndepr wielbiciele
depr -
+ wielbiciel + (KOGO)+ wielbiciel + (CZYJ) -
Od wielbić (zob.) z przyrostkiem -ciel.