-
1.
książk. osoba bez fachowej wiedzy lub umiejętności w jakiejś dziedzinie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną -
Wojtek Wołyński rysuje wspaniale - tak twierdzą fachowcy, a ja - profan - mogę tylko dorzucić, że i mnie obrazy i rysunki Wołyńskiego zachwycają.
źródło: NKJP: Piękne lata siedemdziesiąte, Gazeta Wyborcza, 1997-08-29
Przyznaję, jestem profanem, nie mam słuchu, nie mam wiedzy muzycznej [...].
źródło: NKJP: Internet
Przeszło pół wieku Stanisław Haraschin współpracował z Filharmonią Krakowską, pisząc co tydzień o wykonywanych na koncertach utworach. Tak prosto mógł objaśniać profanom muzykę jedynie prawdziwy jej pasjonat i człowiek o olbrzymiej na jej temat wiedzy.
źródło: NKJP: (AW): Stanisław Haraschin, Dziennik Polski, 2006-06-05
Teraz już wprost oświadczał, o co chodzi, spuszczając z tonu i niejako pokornie, właśnie jak artysta, który stwierdziwszy, że ma do czynienia z publicznością nie tak subtelną, jak uprzednio sądził, z profanami bez kulturalnego przygotowania, obniża poziom [...].
źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1974-1979, 1979
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. profan
profani
ndepr profany
depr D. profana
profanów
C. profanowi
profanom
B. profana
profanów
N. profanem
profanami
Ms. profanie
profanach
W. profanie
profani
ndepr profany
depr