-
2.
książk. sprawić, że ktoś lub coś traci coś uważanego za potrzebne i wartościowe -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
synonimy: pozbawić
-
- wyzuć z honoru, z godności, z majątku, z praw, z tronu, z własności
-
[...] zadręcza Tenno karcerami, by wyzuć go z sił.
źródło: NKJP: Aleksander Sołżenicyn: Archipelag GUŁag, 1977
[...] uznał, iż nadszedł właściwy czas wywarcia pomsty na młodszym braciszku, który wyzuł go z przyrodzonego dziedzictwa i zadał mu wiele klęsk.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Metamorfozy, 2004
Idea ta w proponowanej przez sektę karykaturze oznacza wyzucie człowieka z godności i wolności, poddanie go kontroli totalnej.
źródło: NKJP: Joanna Tokarska-Bakir: Terapia. Pomoc i przemoc, 1994-10-05
[...] o zagrożeniu komercjalizacją fotografii i ruchomych obrazów, o wyzuciu z treści i postawieniu na głowie estetyki i gramatyki filmu mówili teoretycy postmodernizmu [...].
źródło: NKJP: Janusz Wróblewski: Duch na wygnaniu, Polityka, 2007-10-27
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wyzuję
wyzujemy
2 os. wyzujesz
wyzujecie
3 os. wyzuje
wyzują
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wyzułem
+(e)m wyzuł
wyzułam
+(e)m wyzuła
wyzułom
+(e)m wyzuło
wyzuliśmy
+(e)śmy wyzuli
wyzułyśmy
+(e)śmy wyzuły
2 os. wyzułeś
+(e)ś wyzuł
wyzułaś
+(e)ś wyzuła
wyzułoś
+(e)ś wyzuło
wyzuliście
+(e)ście wyzuli
wyzułyście
+(e)ście wyzuły
3 os. wyzuł
wyzuła
wyzuło
wyzuli
wyzuły
bezosobnik: wyzuto
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wyzujmy
2 os. wyzuj
wyzujcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wyzułbym
bym wyzuł
wyzułabym
bym wyzuła
wyzułobym
bym wyzuło
wyzulibyśmy
byśmy wyzuli
wyzułybyśmy
byśmy wyzuły
2 os. wyzułbyś
byś wyzuł
wyzułabyś
byś wyzuła
wyzułobyś
byś wyzuło
wyzulibyście
byście wyzuli
wyzułybyście
byście wyzuły
3 os. wyzułby
by wyzuł
wyzułaby
by wyzuła
wyzułoby
by wyzuło
wyzuliby
by wyzuli
wyzułyby
by wyzuły
bezosobnik: wyzuto by
bezokolicznik: wyzuć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyzuwszy
gerundium: wyzucie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wyzucie
wyzucia
D. wyzucia
wyzuć
C. wyzuciu
wyzuciom
B. wyzucie
wyzucia
N. wyzuciem
wyzuciami
Ms. wyzuciu
wyzuciach
W. wyzucie
wyzucia
imiesłów przymiotnikowy bierny: wyzuty
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. wyzuty
wyzuty
wyzuty
wyzute
wyzuta
D. wyzutego
wyzutego
wyzutego
wyzutego
wyzutej
C. wyzutemu
wyzutemu
wyzutemu
wyzutemu
wyzutej
B. wyzutego
wyzutego
wyzuty
wyzute
wyzutą
N. wyzutym
wyzutym
wyzutym
wyzutym
wyzutą
Ms. wyzutym
wyzutym
wyzutym
wyzutym
wyzutej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. wyzuci
wyzuci
wyzute
wyzute
D. wyzutych
wyzutych
wyzutych
wyzutych
C. wyzutym
wyzutym
wyzutym
wyzutym
B. wyzutych
wyzutych
wyzutych
wyzute
N. wyzutymi
wyzutymi
wyzutymi
wyzutymi
Ms. wyzutych
wyzutych
wyzutych
wyzutych
odpowiednik aspektowy: wyzuwać
-
+ wyzuć + KOGO/CO + z CZEGO -