pogryźć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

gryząc wielokrotnie lub w wiele miejsc, zranić lub zadać ból

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

zwyczaje i zachowania zwierząt

pies, rottweiler, szczur pogryzł kogoś, robactwo pogryzło kogoś, mrówki, myszy, owady, pszczoły pogryzły kogoś
pogryźć dziecko, kobietę, mężczyznę, przechodnia, właściciela
pogryźć do krwi
pogryźć po nogach
pogryźć w rękę, w twarz
pogryźć ciężko, dotkliwie, groźnie, mocno, potwornie, strasznie
pogryźć i podrapać
dotkliwe, lekkie, poważne pogryzienie
przypadek, wypadek; skutki, ślady, miejsca pogryzienia
pogryziona twarz, pogryzione nogi, ręce; osoby pogryzione

	Niemal w każdym pocztowym rejonie zdarzają się przypadki pogryzienia listonosza przez psa. źródło: NKJP: Grażyna Starzak: Torba pełna problemów, Dziennik Polski, 2003-07-12
	Strażacy ochotnicy [...] mieli usunąć gniazdo szerszeni. Rozwścieczone owady pogryzły ochotników. źródło: NKJP: Małgorzata Pawelec: Szerszenie atakują, Echo Dnia, 2007-08-08
	Wszystkie przypadki pogryzienia zwierząt domowych i ludzi przez zwierzęta dziko żyjące powinny być natychmiast zgłaszane pracownikom służby zdrowia lub służby weterynaryjnej. źródło: NKJP: (JS): Kolejne ogniska wścieklizny, Dziennik Polski, 2001-03-15
	Wściekliznę stwierdzono u kota należącego do mieszkanki domu przy ul. Powstańców (kot był agresywny, podrapał i pogryzł domownika). źródło: NKJP: Niebezpieczny kot, Dziennik Polski, 1998-02-07
	Wyrwawszy się student zaczął uciekać, ale został doścignięty przez właściciela psa i jeszcze jednego napastnika, którzy pobili go i skopali, a pies pogryzł mu biodro. źródło: NKJP: (PAP): Odra dzieli..., Dziennik Polski, 1998-06-06

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pogryzłem +(e)m pogryzł	pogryzłam +(e)m pogryzła	pogryzłom +(e)m pogryzło	pogryźliśmy +(e)śmy pogryźli	pogryzłyśmy +(e)śmy pogryzły
2 os.	pogryzłeś +(e)ś pogryzł	pogryzłaś +(e)ś pogryzła	pogryzłoś +(e)ś pogryzło	pogryźliście +(e)ście pogryźli	pogryzłyście +(e)ście pogryzły
3 os.	pogryzł	pogryzła	pogryzło	pogryźli	pogryzły

bezosobnik: pogryziono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pogryźmy
2 os.	pogryź	pogryźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pogryzłbym bym pogryzł	pogryzłabym bym pogryzła	pogryzłobym bym pogryzło	pogryźlibyśmy byśmy pogryźli	pogryzłybyśmy byśmy pogryzły
2 os.	pogryzłbyś byś pogryzł	pogryzłabyś byś pogryzła	pogryzłobyś byś pogryzło	pogryźlibyście byście pogryźli	pogryzłybyście byście pogryzły
3 os.	pogryzłby by pogryzł	pogryzłaby by pogryzła	pogryzłoby by pogryzło	pogryźliby by pogryźli	pogryzłyby by pogryzły

bezosobnik: pogryziono by

bezokolicznik: pogryźć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: pogryzłszy

gerundium: pogryzienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: pogryziony

Rz żywotny	+	pogryźć	+	KOGO + (w + CO) \| (po + CZYM)
Rz żywotny	+	pogryźć	+	KOMU + CO

Zob. gryźć