-
2.
działanie oceniane przez mówiącego jako wielce naganne, przynoszące ludziom szkodę i zasługujące na potępienie i karę -
Ms. lp wymawiany: [bandytyźmie] lub [bandytyzmie].
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
hiperonimy: przestępstwo
-
- drogowy, gospodarczy, polityczny; zwykły, zwyczajny bandytyzm
-
Dzisiejsza struktura mediów (KRRiT i TVP) jest politycznym bandytyzmem całkowicie sprzecznym z interesami społeczeństwa, jest antydemokratyczna i antyregionalna. Nie należy nadal godzić się z takim stanem rzeczy.
źródło: NKJP: Kazimierz Kutz: Pożegnanie, Dziennik Zachodni, 2004-06-25
W ubiegłym roku przyjęłam skargi kilku matek, które musiały płacić szpitalom za siedzenie na krześle przy chorym maleństwie. To czysty bandytyzm, w końcu matka siedząc przy dziecku wyręcza personel szpitala.
źródło: NKJP: Dziennik Bałtycki, 2006-03-14
Użycie siły wobec pracowników domagających się wypłaty wynagrodzeń za wykonaną pracę jest zwykłym rozbojem i bandytyzmem.
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 01.04.2004
Terapeuci, którzy zakazują swoim pacjentom terapii wskazanej przez medycynę naukową, uprawiają zwykły bandytyzm – ojciec Jan wyraźnie się denerwuje.
źródło: NKJP: Marzena i Tadeusz Woźniakowie: Jak bronić się przed rakiem, Dziennik Zachodni, 2004-07-17
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bandytyzm
bandytyzmy
D. bandytyzmu
bandytyzmów
C. bandytyzmowi
bandytyzmom
B. bandytyzm
bandytyzmy
N. bandytyzmem
bandytyzmami
Ms. bandytyzmie
bandytyzmach
W. bandytyzmie
bandytyzmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ bandytyzm + (JAKI) -
Zob. bandyta