wieżowiec - Wielki słownik języka polskiego PAN

wysoki, wolno stojący budynek, mający zazwyczaj powyżej dziesięciu pięter o niewielkiej - w stosunku do wysokości - powierzchni podstawy

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Budownictwo

rodzaje budowli i ich cechy

	synonimy:	punktowiec wysokościowiec
	hiperonimy:	budynek

10-piętrowy (dziesięciopiętrowy), 14-piętrowy (czternastopiętrowy), 20-piętrowy (dwudziestopiętrowy),...; 10-kondygnacyjny (dziesięciokondygnacyjny), 14-kondygnacyjny (czternastokondygnacyjny),...; betonowy, szklany; potężny, strzelisty, wysmukły, wysoki; nowy, stary; ekskluzywny, nowoczesny wieżowiec; londyńskie, nowojorskie, warszawskie; wielkomiejskie wieżowce
bloki i wieżowce
lokator, mieszkaniec wieżowca
skoczyć z wieżowca
mieszkać, pracować w wieżowcu

	Najwyższym budynkiem był pierwszy w Polsce czternastopiętrowy wieżowiec mieszkalno-administracyjny Skarbu Śląskiego, zbudowany w roku 1934 przy ulicy Żwirki i Wigury. źródło: NKJP: Lech Szaraniec: Górny Śląsk, 1997
	Na warszawskiej Woli powstaje 45-piętrowy wieżowiec, którego budowę finansuje Warsaw Daewoo Centre Project. źródło: NKJP: Mirosław Cielemęcki, Krzysztof Gołata: Inwazja chleboli, Wprost, 1997
	Lokatorzy z wieżowców wokół oleśnickiego skweru Kombatantów organizują się w proteście przeciwko powstającej w błyskawicznym tempie stacji benzynowej. źródło: NKJP: Krzysztof Dziedzic: Tydzień w panoramie, Panorama Oleśnicka nr 42, 1998
	Z okien samochodu mknącego autostradą z lotniska do centrum widać dziesiątki nowoczesnych, szklanych wieżowców. Nadziemne pociągi, tysiące restauracji i sklepów oraz wyrafinowane centra handlowe nie pasują do miasta... trzeciego świata. źródło: NKJP: Niebiańska Tajlandia, Dziennik Polski, 2000-10-03
	Osiedle Kruczkowskiego w Kłodzku to typowe „blokowisko”. Długim ciągom pięciokondygnacyjnych bloków towarzyszą wieżowce. źródło: NKJP: Romek Piela: Domy jednorodzinne pod wieżowcami w centrum osiedla, Gazeta Wrocławska, 1999-09-16

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

Zob. wieża