-
1.a
muz. jeden z gatunków muzyki rozrywkowej, z których wykształcił się jazz, popularny na przełomie XIX i XX wieku, w wersji klasycznej wykonywany głownie na fortepianie, charakteryzujący się złożonym rytmem i umiarkowanym tempem -
[raktajm]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka -
Ten czarny rytm pulsuje w ragtimie, swingu, bebopie, rhythm and bluesie, soulu, funku, aż po rap i drum and bass.
źródło: KWJP: Tymon Tymański, Rafał Księżyk, ADHD. Autobiografia, 2013
Początkowo grał jazz nowoorleański, ragtime i swing, później stał się wyznawcą be- i hard-bopu, artystyczne poszukiwania doprowadziły go ostatecznie do awangardowego fusion i space-jazzu.
źródło: KWJP: Sebastian Chosiński: Tu miejsce na labirynt…, Esencja, 2019-08-15
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ragtime
ragtime’y
D. ragtime’u
ragtime’ów
C. ragtime’owi
ragtime’om
B. ragtime
ragtime’y
N. ragtime’em
ragtime’ami
Ms. ragtimie
ragtime’ach
W. ragtimie
ragtime’y
Inne uwagi
Zwykle lp
-
ang. amer.