-
3.
pejorat. cecha czegoś, co jest zgodne z konwencją i wzorami tworzenia uznanymi za klasyczne -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
prądy, kierunki i kategorie artystyczne -
Niestety, film nie spotkał się z dobrym przyjęciem. „Aleksandra” skrytykowano za akademickość, prymitywny psychologizm [...].
źródło: NKJP: (WJUR): Czekanie na Aleksandra, Gazeta Krakowska, 2004-12-23
Była dość konserwatywna i nie podobały jej się nowinki w muzyce. Ale jeśli chodziło o rzeźbę i malarstwo, była za nowoczesnością. Gromiła ojca za akademickość, za to, że jego rzeźby są zbyt „grzeczne”, takie, jak mówiła, „wylizane”.
źródło: NKJP: Ryszard Sługocki: Na przekór i na bakier, 2008
Wniosła do kabaretu Lipińskiej elementy zabawy z muzyką klasyczną, trochę, jak mówi, akademickości... Prywatnie jest tej akademickości zaprzeczeniem; od urodzenia miała w sobie „skromniutką szczypteczkę szaleństwa” [...].
źródło: NKJP: Wacław Krupiński: Genetyczne wyposażenie, Dziennik Polski, 2008-02-16
System, według którego organizuje się taką wystawę jak biennale, skazuje ją na akademickość. [...] biennale miało charakter akademicki raczej zawsze. Powstało w 1895 roku. Nie pokazywano tam awangardy.
źródło: NKJP: Jerzy Hanusek, Kraków; Dorota Jarecka: Biennale w Wenecji. Dwugłos o sztuce współczesnej, Gazeta Wyborcza, 1995-07-06
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
liczba pojedyncza liczba mnoga M. akademickość
akademickości
D. akademickości
akademickości
C. akademickości
akademickościom
B. akademickość
akademickości
N. akademickością
akademickościami
Ms. akademickości
akademickościach
W. akademickości
akademickości
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Zob. akademicki 6