narychtować - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

daw. ustawić broń wystrzeliwującą pociski na dużą odległość tak, aby skierować strzał w określoną stronę

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Wojsko i wojna

czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną

	synonimy:	wyrychtować
	hiperonimy:	wycelować

[...] narychtował dziobową armatę „Hadżibeja”. Padł strzał, odpowiedział mu huk od strony brzegu.

źródło: Stanisław A. Korwin-Pawłowski: Na przełomie dwóch epok, 1966 (books.google.pl)

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	narychtowałem +(e)m narychtował	narychtowałam +(e)m narychtowała	narychtowałom +(e)m narychtowało	narychtowaliśmy +(e)śmy narychtowali	narychtowałyśmy +(e)śmy narychtowały
2 os.	narychtowałeś +(e)ś narychtował	narychtowałaś +(e)ś narychtowała	narychtowałoś +(e)ś narychtowało	narychtowaliście +(e)ście narychtowali	narychtowałyście +(e)ście narychtowały
3 os.	narychtował	narychtowała	narychtowało	narychtowali	narychtowały

bezosobnik: narychtowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		narychtujmy
2 os.	narychtuj	narychtujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	narychtowałbym bym narychtował	narychtowałabym bym narychtowała	narychtowałobym bym narychtowało	narychtowalibyśmy byśmy narychtowali	narychtowałybyśmy byśmy narychtowały
2 os.	narychtowałbyś byś narychtował	narychtowałabyś byś narychtowała	narychtowałobyś byś narychtowało	narychtowalibyście byście narychtowali	narychtowałybyście byście narychtowały
3 os.	narychtowałby by narychtował	narychtowałaby by narychtowała	narychtowałoby by narychtowało	narychtowaliby by narychtowali	narychtowałyby by narychtowały

bezosobnik: narychtowano by

bezokolicznik: narychtować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: narychtowawszy

gerundium: narychtowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: narychtowany

odpowiednik aspektowy: rychtować

+

narychtować

+

CO