rechotać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pejorat. śmiać się głośno i nieprzyjemnie, w sposób świadczący o bezmyślności lub chęci zrobienia przykrości drugiej osobie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

	synonimy:	rechotać się rechtać rechtać się
	hiperonimy:	śmiać się

	Rechotali z rubasznych dowcipów. źródło: NKJP: Katarzyna Janowska: Kazania bez ziewania, Polityka, nr 2447, 2004-04-10
	[...] gdy wyszedłem z sali, odurzony spektaklem, napotkałem Aarona w foyer, rechoczącego z wychodzących z teatru widzów. źródło: NKJP: Jarosław Zalesiński: Rewia okrucieństw, Dziennik Bałtycki, 1999-08-07
	Również na dyskotece jest niemiło, gdy rówieśnicy Svena rechoczą, że oto armia niemiecka znowu wkroczyła do Oświęcimia. źródło: NKJP: Adam Krzemiński: Trzy żałoby, Polityka, nr 2622, 2007-09-29
	Jeszcze mi podziękujesz – rechotał, otwierając zębami kolejną butelkę. źródło: KWJP: Jolanta Kwiatkowska: Przewrotność dobra, 2012
	Publiczność rechocze przy wulgaryzmach, koszarowych dowcipach seksualnych i co najciekawsze – przy wyśmiewaniu się z polskiej prowincji. źródło: KWJP: Krzysztof Varga: Dziennik hipopotama, 2020
	Tarana podkreśla, że najważniejszym ogniwem [...] są jednak mężczyźni, którzy, słysząc seksistowski żart, powinni się publicznie oburzyć, a nie rechotać. źródło: KWJP: Dorota Warakomska: Co się stanie z Ameryką, 2018

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	rechoczę książk. rechocę	rechoczemy książk. rechocemy
2 os.	rechoczesz książk. rechocesz	rechoczecie książk. rechocecie
3 os.	rechocze książk. rechoce	rechoczą książk. rechocą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rechotałem +(e)m rechotał	rechotałam +(e)m rechotała	rechotałom +(e)m rechotało	rechotaliśmy +(e)śmy rechotali	rechotałyśmy +(e)śmy rechotały
2 os.	rechotałeś +(e)ś rechotał	rechotałaś +(e)ś rechotała	rechotałoś +(e)ś rechotało	rechotaliście +(e)ście rechotali	rechotałyście +(e)ście rechotały
3 os.	rechotał	rechotała	rechotało	rechotali	rechotały

bezosobnik: rechotano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę rechotał będę rechotać	będę rechotała będę rechotać	będę rechotało będę rechotać	będziemy rechotali będziemy rechotać	będziemy rechotały będziemy rechotać
2 os.	będziesz rechotał będziesz rechotać	będziesz rechotała będziesz rechotać	będziesz rechotało będziesz rechotać	będziecie rechotali będziecie rechotać	będziecie rechotały będziecie rechotać
3 os.	będzie rechotał będzie rechotać	będzie rechotała będzie rechotać	będzie rechotało będzie rechotać	będą rechotali będą rechotać	będą rechotały będą rechotać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rechoczmy
2 os.	rechocz	rechoczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rechotałbym bym rechotał	rechotałabym bym rechotała	rechotałobym bym rechotało	rechotalibyśmy byśmy rechotali	rechotałybyśmy byśmy rechotały
2 os.	rechotałbyś byś rechotał	rechotałabyś byś rechotała	rechotałobyś byś rechotało	rechotalibyście byście rechotali	rechotałybyście byście rechotały
3 os.	rechotałby by rechotał	rechotałaby by rechotała	rechotałoby by rechotało	rechotaliby by rechotali	rechotałyby by rechotały

bezosobnik: rechotano by

bezokolicznik: rechotać

imiesłów przysłówkowy współczesny:

rechocąc
rechocząc

gerundium: rechotanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: rechocący