-
2.
pejorat. zaśmiać się głośno i nieprzyjemnie, w sposób świadczący o bezmyślności człowieka lub chęci zrobienia przykrości drugiej osobie
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne -
synonimy: zarechotać się
zarechtać
-
- zarechotać głośno
-
[...] zarechotał z własnego żartu. Pozostali aż wzdrygnęli się z zażenowania.
źródło: KWJP: Anna Maria Wybraniec, Łukasz Krukowski: Kluczarnia, 2021
– Tylko bez świństw, panowie! – zarechotał Malik [...].
źródło: KWJP: Magdalena Kozak: Łzy Diabła, 2015
Ktoś był przed chwilą wyśmiany, że nie chce zjeść kiełbasy i teraz, żeby poczuć się lepiej, zarechocze z esperantysty czy konstruktora mięśniolotu.
źródło: NKJP: Marek Warmuz: Ekologia 'per esperanto', Zielone Brygady. Pismo Ekologów, 1995-04-01
„Krzyś nie pali i nie pije” - już nie pamiętam kontekstu. A ciotki zgodnie zarechotały, że to już niedługo, bo na początku to tak każdy.
źródło: NKJP: Internet
Zarechotał przy tym, dumny z tego, że wymyślił tak zabawne określenie dla krematorium.
źródło: Internet: fantastyka.pl/opowiadania
Amblard wziął to za dowcip i zarechotał rubasznie.
źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Opowiadania drastyczne, 1966
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zarechoczę
książk. zarechocę
zarechoczemy
książk. zarechocemy
2 os. zarechoczesz
książk. zarechocesz
zarechoczecie
książk. zarechocecie
3 os. zarechocze
książk. zarechoce
zarechoczą
książk. zarechocą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zarechotałem
+(e)m zarechotał
zarechotałam
+(e)m zarechotała
zarechotałom
+(e)m zarechotało
zarechotaliśmy
+(e)śmy zarechotali
zarechotałyśmy
+(e)śmy zarechotały
2 os. zarechotałeś
+(e)ś zarechotał
zarechotałaś
+(e)ś zarechotała
zarechotałoś
+(e)ś zarechotało
zarechotaliście
+(e)ście zarechotali
zarechotałyście
+(e)ście zarechotały
3 os. zarechotał
zarechotała
zarechotało
zarechotali
zarechotały
bezosobnik: zarechotano
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zarechoczmy
2 os. zarechocz
zarechoczcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zarechotałbym
bym zarechotał
zarechotałabym
bym zarechotała
zarechotałobym
bym zarechotało
zarechotalibyśmy
byśmy zarechotali
zarechotałybyśmy
byśmy zarechotały
2 os. zarechotałbyś
byś zarechotał
zarechotałabyś
byś zarechotała
zarechotałobyś
byś zarechotało
zarechotalibyście
byście zarechotali
zarechotałybyście
byście zarechotały
3 os. zarechotałby
by zarechotał
zarechotałaby
by zarechotała
zarechotałoby
by zarechotało
zarechotaliby
by zarechotali
zarechotałyby
by zarechotały
bezosobnik: zarechotano by
bezokolicznik: zarechotać
imiesłów przysłówkowy uprzedni:
zarechotawszy
gerundium: zarechotanie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zarechotanie
zarechotania
D. zarechotania
zarechotań
C. zarechotaniu
zarechotaniom
B. zarechotanie
zarechotania
N. zarechotaniem
zarechotaniami
Ms. zarechotaniu
zarechotaniach
W. zarechotanie
zarechotania
-
+ zarechotać + (z KOGO/CZEGO)+ zarechotać + (że ZDANIE)+ zarechotać + (MOWA WPROST) -