zesmutnieć
-
przest. zacząć wyglądać lub brzmieć w sposób właściwy dla kogoś, kto przeżywa smutek
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
synonimy: ktoś spuścił nos na kwintę
posmutnieć
-
Spojrzałem na niego. Zesmutniał i oczy jakby mu się bardziej jeszcze zapadły.
źródło: NKJP: Stanisław Kowalewski: Czarne okna, 1961
- Sąsiedzi mówią, że gorzej wyglądałem, pochyliłem się i zesmutniałem - nie przerywa wyrywania trawy wokół grobu pan Gustaw, emerytowany mechanik samochodowy.
źródło: NKJP: Katarzyna Żelazek: Nic już nie jest tak samo, Dziennik Bałtycki, 2000-10-27
Oczy straciły blask. Usta zesmutniały. Skulona, chroniłam się przed promieniami słońca.
źródło: Wiktoria Cybulak: Już Cię nie ma, Głos Brata Alberta, 2014 (albertynki.pl)
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zesmutnieję
zesmutniejemy
2 os. zesmutniejesz
zesmutniejecie
3 os. zesmutnieje
zesmutnieją
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zesmutniałem
+(e)m zesmutniał
zesmutniałam
+(e)m zesmutniała
zesmutniałom
+(e)m zesmutniało
zesmutnieliśmy
+(e)śmy zesmutnieli
zesmutniałyśmy
+(e)śmy zesmutniały
2 os. zesmutniałeś
+(e)ś zesmutniał
zesmutniałaś
+(e)ś zesmutniała
zesmutniałoś
+(e)ś zesmutniało
zesmutnieliście
+(e)ście zesmutnieli
zesmutniałyście
+(e)ście zesmutniały
3 os. zesmutniał
zesmutniała
zesmutniało
zesmutnieli
zesmutniały
bezosobnik: zesmutniano
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zesmutniejmy
2 os. zesmutniej
zesmutniejcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zesmutniałbym
bym zesmutniał
zesmutniałabym
bym zesmutniała
zesmutniałobym
bym zesmutniało
zesmutnielibyśmy
byśmy zesmutnieli
zesmutniałybyśmy
byśmy zesmutniały
2 os. zesmutniałbyś
byś zesmutniał
zesmutniałabyś
byś zesmutniała
zesmutniałobyś
byś zesmutniało
zesmutnielibyście
byście zesmutnieli
zesmutniałybyście
byście zesmutniały
3 os. zesmutniałby
by zesmutniał
zesmutniałaby
by zesmutniała
zesmutniałoby
by zesmutniało
zesmutnieliby
by zesmutnieli
zesmutniałyby
by zesmutniały
bezosobnik: zesmutniano by
bezokolicznik: zesmutnieć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: zesmutniawszy
gerundium: zesmutnienie
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zesmutnienie
zesmutnienia
D. zesmutnienia
zesmutnień
C. zesmutnieniu
zesmutnieniom
B. zesmutnienie
zesmutnienia
N. zesmutnieniem
zesmutnieniami
Ms. zesmutnieniu
zesmutnieniach
W. zesmutnienie
zesmutnienia
odpowiednik aspektowy: smutnieć
-