-
2.
własność psychiki człowieka lub jakiejś jej części, która umożliwia mu podejmowanie różnego rodzaju wyzwań -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
- wewnętrzna siła; siła duchowa, moralna, psychiczna; siły twórcze
- siła charakteru, nadziei, odwagi, umysłu, woli, wyobraźni
-
Dąbrowska była sławniejsza jako pisarka, ale jako partnerka intelektualna pani Anna nie tylko jej nie ustępowała, ale w pewnych sprawach, np. tych, które dotyczyły życia publicznego trudnej epoki lat pięćdziesiątych, wykazywała równie dużą siłę charakteru.
źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet: wybór z pamięci 90-latka, 2004
Dlatego ludzie muszą rozumieć, co się dokoła nich dzieje. Trzeba im mówić całą niełatwą prawdę o wysiłku jaki ich czeka, ale i pokazywać każdy, nawet niewielki sukces jaki uda się osiągnąć. Bo to podbudowuje nadzieję, a nadzieja daje siły.
źródło: NKJP: Teresa Bogucka: Grzech zaniechania, Gazeta Wyborcza, 1992-03-21
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. siła
siły
D. siły
sił
C. sile
siłom
B. siłę
siły
N. siłą
siłami
Ms. sile
siłach
W. siło
siły
-
psł. *sila [< *sēi̯lā] 'napinanie (się), napięcie’ > ‘energia, moc, potęga'
Od pie. *se(i̯)- ‘napinać (się)’.
Liczne znaczenia sekundarne pojawiły się w wyniku kalkowania wyrazów /wyrażeń/ obcojęzycznych, por. ang. the force (of argument) 'siła (argumentu)', (armed) forces 'siły (militarne, policyjne)'.