-
1.
daw. żbik -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
zwierzęta drapieżne
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
zwierzęta leśne i polne -
Widokiem żubrów możemy napawać się w Puszczy Białowieskiej. A żbik... Tajemniczy, nieokiełznany zdeb, jak nazywano go w dawnej Polsce, to ciche widmo matecznika.
źródło: Przemysław Barszcz: Dziki zdeb, Mały Gość Niedzielny, 28.11.2023 (malygosc.pl/doc)
Brytowie walczyli z zaciekłością ranionych zdebów, lecz ich siły topniały jak śniegi na wiosnę pod naporem pancernych zastępów cesarskich.
źródło: Internet: mitoslavia.blogspot.com
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zdeb
zdebie
D. zdebia
zdebi
zdebiów
C. zdebiowi
zdebiom
B. zdebia
zdebie
N. zdebiem
zdebiami
Ms. zdebiu
zdebiach
W. zdebiu
zdebie
-
st.pol. zdeb (steb, step) 'żbik'
z psł. *stьb'ь (*stьb-jь) 'dziki kot, żbik'
Zob. żbik
Już w st.pol. także młodsze formy na -ik: zdbik, stbik, zbik.