posmucić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

spędzić pewien czas na odczuwaniu smutku

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

	Polecam [...] tym, którzy lubią posmucić się nad cierpieniem dzieci. źródło: Internet: filmweb.pl
	[...] chciałabym porozmawiać i pocieszyć się z sukcesów moich dzieci, posmucić się z ich porażek, bo i tak bywa. źródło: Internet: potoaby.blog
	[...] wróciliśmy [...] głównie po to, żeby pokupować pamiątki, m.in. ręcznie robione ukulele, zrobić trekking przez środek wyspy, popić lokalnego piwa i posmucić się, że to już koniec… źródło: Internet: facebook.com/radomjada
	[...] moglibyśmy bez podziałów czuć się dumnymi z bycia obywatelami Polski. Oczywiście, gdy nasi wygrywają, a nawet posmucić się powszechnie, gdy przegrywają. źródło: Edward Słupek: Po znajomości, Nasz Dom Rzeszów, 2014-09 (naszdom.rzeszow.pl)
	Pewnie jeszcze nieraz popłaczę nad sobą, posmucę się, ale w końcu wszystko jakoś będzie. źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Może nie, może tak, 1976

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	posmuciłem się +(e)m się posmucił	posmuciłam się +(e)m się posmuciła	posmuciłom się +(e)m się posmuciło	posmuciliśmy się +(e)śmy się posmucili	posmuciłyśmy się +(e)śmy się posmuciły
2 os.	posmuciłeś się +(e)ś się posmucił	posmuciłaś się +(e)ś się posmuciła	posmuciłoś się +(e)ś się posmuciło	posmuciliście się +(e)ście się posmucili	posmuciłyście się +(e)ście się posmuciły
3 os.	posmucił się	posmuciła się	posmuciło się	posmucili się	posmuciły się

bezosobnik: posmucono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		posmućmy się
2 os.	posmuć się	posmućcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	posmuciłbym się bym się posmucił	posmuciłabym się bym się posmuciła	posmuciłobym się bym się posmuciło	posmucilibyśmy się byśmy się posmucili	posmuciłybyśmy się byśmy się posmuciły
2 os.	posmuciłbyś się byś się posmucił	posmuciłabyś się byś się posmuciła	posmuciłobyś się byś się posmuciło	posmucilibyście się byście się posmucili	posmuciłybyście się byście się posmuciły
3 os.	posmuciłby się by się posmucił	posmuciłaby się by się posmuciła	posmuciłoby się by się posmuciło	posmuciliby się by się posmucili	posmuciłyby się by się posmuciły

bezosobnik: posmucono by się

bezokolicznik: posmucić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: posmuciwszy się

gerundium: posmucenie się

rodzaj gramatyczny: dk

	+	posmucić się	+	(nad CZYM \| z CZEGO)
	+	posmucić się	+	(że ZDANIE \| ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE)