starzeć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

z biegiem czasu tracić aktualność lub atrakcyjność

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości czasu

upływ czasu

synonimy:

dezaktualizować się
murszeć

	Problemy filozoficzne nie starzeją się. Pytania, niepokoje, centralne idee wielkich systemów filozoficznych - zachowują zawsze swą aktualność. źródło: KWSJP: Wiesław Mering: „W służbie filozofii”, Tygodnik Powszechny, 1994, nr 50
	Zawsze uważałem, że to wspaniały artysta. Jego obrazy są coraz bardziej aktualne, nie starzeją się. źródło: KWSJP: Grażyna Mróz: Zostawił po sobie ogromny ślad, Tygodnik Podhalański, 1997, nr 29-30
	Rozmaite wymyślone i wypróbowane na przestrzeni dziejów ideały nie starzeją się tak rychło. źródło: KWSJP: Władysław Terlecki: Dwie głowy ptaka. Powrót z Carskiego Sioła, 1975
	Druga przyczyna tego starzenia się dawnej idei niepodległości związana jest z ogólną ewolucją myśli politycznej w Europie, w której obok kategorii narodu pojawia się kategoria społeczeństwa, tj. tworu niejednolitego, pełnego przedziałów społecznych, różnic, sprzeczności interesów. źródło: KJ PWN: Almanach Humanistyczny „Bez wiedzy i zgody...”, 1986, nr 5

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	starzałem się +(e)m się starzał	starzałam się +(e)m się starzała	starzałom się +(e)m się starzało	starzeliśmy się +(e)śmy się starzeli	starzałyśmy się +(e)śmy się starzały
2 os.	starzałeś się +(e)ś się starzał	starzałaś się +(e)ś się starzała	starzałoś się +(e)ś się starzało	starzeliście się +(e)ście się starzeli	starzałyście się +(e)ście się starzały
3 os.	starzał się	starzała się	starzało się	starzeli się	starzały się

bezosobnik: starzano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się starzał będę się starzeć	będę się starzała będę się starzeć	będę się starzało będę się starzeć	będziemy się starzeli będziemy się starzeć	będziemy się starzały będziemy się starzeć
2 os.	będziesz się starzał będziesz się starzeć	będziesz się starzała będziesz się starzeć	będziesz się starzało będziesz się starzeć	będziecie się starzeli będziecie się starzeć	będziecie się starzały będziecie się starzeć
3 os.	będzie się starzał będzie się starzeć	będzie się starzała będzie się starzeć	będzie się starzało będzie się starzeć	będą się starzeli będą się starzeć	będą się starzały będą się starzeć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		starzejmy się
2 os.	starzej się	starzejcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	starzałbym się bym się starzał	starzałabym się bym się starzała	starzałobym się bym się starzało	starzelibyśmy się byśmy się starzeli	starzałybyśmy się byśmy się starzały
2 os.	starzałbyś się byś się starzał	starzałabyś się byś się starzała	starzałobyś się byś się starzało	starzelibyście się byście się starzeli	starzałybyście się byście się starzały
3 os.	starzałby się by się starzał	starzałaby się by się starzała	starzałoby się by się starzało	starzeliby się by się starzeli	starzałyby się by się starzały

bezosobnik: starzano by się

bezokolicznik: starzeć się

imiesłów przysłówkowy współczesny: starzejąc się

gerundium: starzenie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: starzejący się

odpowiednik aspektowy: zestarzeć się

Rz_nieżywotny

+

starzeć się

+

psł. *starěti sę

Zob. stary