-
2.
miejsce dobrze strzeżone, do którego dostęp osobom niepowołanym jest celowo utrudniony -
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Budownictwo
rodzaje budowli i ich cechy -
- istna, prawdziwa twierdza
- schronić się, zamknąć się w swojej twierdzy
-
Policyjna Izba Dziecka w Katowicach wygląda jak betonowy bunkier, ulokowany w środku osiedla. Druty kolczaste nad wysokim ogrodzeniem, zakratowane okna, grube drzwi. Prawdziwa twierdza. A jednak właśnie stąd uciekło aż 11 nastolatków.
źródło: NKJP: Karą poprawczak czy... upomnienie, Życie na gorąco, 1999
Jego dom w Bogocie stał się prawdziwą twierdzą: okna mają kuloodporne szyby, psy węszą i obszczekują każdego obcego człowieka, elektroniczne urządzenia wykrywające chronią przed podłożeniem jakichkolwiek materiałów wybuchowych, żołnierze i funkcjonariusze bezpieczeństwa na moment nie spuszczają z niego oczu.
źródło: NKJP: Henryk Mąka: Piraci znów atakują, 1995
Dla gości stadion Górnika był twierdzą nie do zdobycia.
źródło: NKJP: Nowe oblicze, Dziennik Polski, 2002-12-03
To, co społeczne, ogólne, nowych bogatych właścicieli nie obchodzi. Każdy zamyka się w swojej twierdzy. Tak jak do niedawna w blokach - mieszkania wymuskane, a na klatkach i podwórkach niech się dzieje co chce.
źródło: NKJP: Danuta Zagrodzka: Snobizm nasyca nową treścią jałowe pustkowia, zakamarki (...),Gazeta Wyborcza, 1995-06-02
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. twierdza
twierdze
D. twierdzy
twierdz
C. twierdzy
twierdzom
B. twierdzę
twierdze
N. twierdzą
twierdzami
Ms. twierdzy
twierdzach
W. twierdzo
twierdze
-
psł. *tvŕ̥ďa (< *tvŕ̥d-ja) 'to, co utwardzone, umocnione; umocnienie, twierdza'
Rzeczownik z przyrostkiem *-ja od psł. *tvŕ̥diti (zob. twierdzić).