-
4.
dawniej ciężkie więzienie położone w obrębie fortyfikacji -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
więzienie i kara -
hiperonimy: więzienie
-
- skazać kogoś na twierdzę
- osadzić kogoś, uwięzić kogoś, zamknąć kogoś w twierdzy
-
Oberpolicmajster Cziczerin aresztował Beniowskiego. Osadzono go w twierdzy, a potem oddano pod sąd. Jako niebezpieczny przestępca polityczny został skazany na wygnanie do Bolszerecka na Kamczatce.
źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tajemnicza wyprawa Tomka, 1996
Pamiętam jak na wieczorze poetyckim w redakcji „Kuźni Młodych” na Zamku, rudy Wiesio [...] nie dał mi odczytać wiersza, protestującego przeciw metodom zastosowanym wobec posłów opozycji, więzionym w twierdzy brzeskiej.
źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet : wybór z pamięci 90-latka, 2004
Dostał trzy lata twierdzy.
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995
Osadzono ich w twierdzy w Brześciu nad Bugiem, gdzie byli bardzo źle traktowani.
źródło: NKJP: Alicja Dybkowska, Jan Żaryn, Małgorzata Żaryn: Polskie dzieje od czasów najdawniejszych do współczesności, 1994
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. twierdza
twierdze
D. twierdzy
twierdz
C. twierdzy
twierdzom
B. twierdzę
twierdze
N. twierdzą
twierdzami
Ms. twierdzy
twierdzach
W. twierdzo
twierdze
-
psł. *tvŕ̥ďa (< *tvŕ̥d-ja) 'to, co utwardzone, umocnione; umocnienie, twierdza'
Rzeczownik z przyrostkiem *-ja od psł. *tvŕ̥diti (zob. twierdzić).