współdziedziczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

przejmować po rodzicach lub dalszych przodkach daną cechę wraz z inną, o której mowa

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

We wcześniejszych badaniach wykazano, że alkoholizm współdziedziczy się także z uzależnieniem od narkotyków.

źródło: Internet: scienceinpoland.pap.pl

Mutacja R251G jest bardzo rzadka, ale współdziedziczy się ją z wariantem APOE4.

źródło: Internet: focus.pl

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	współdziedziczyłem +(e)m współdziedziczył	współdziedziczyłam +(e)m współdziedziczyła	współdziedziczyłom +(e)m współdziedziczyło	współdziedziczyliśmy +(e)śmy współdziedziczyli	współdziedziczyłyśmy +(e)śmy współdziedziczyły
2 os.	współdziedziczyłeś +(e)ś współdziedziczył	współdziedziczyłaś +(e)ś współdziedziczyła	współdziedziczyłoś +(e)ś współdziedziczyło	współdziedziczyliście +(e)ście współdziedziczyli	współdziedziczyłyście +(e)ście współdziedziczyły
3 os.	współdziedziczył	współdziedziczyła	współdziedziczyło	współdziedziczyli	współdziedziczyły

bezosobnik: współdziedziczono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę współdziedziczył będę współdziedziczyć	będę współdziedziczyła będę współdziedziczyć	będę współdziedziczyło będę współdziedziczyć	będziemy współdziedziczyli będziemy współdziedziczyć	będziemy współdziedziczyły będziemy współdziedziczyć
2 os.	będziesz współdziedziczył będziesz współdziedziczyć	będziesz współdziedziczyła będziesz współdziedziczyć	będziesz współdziedziczyło będziesz współdziedziczyć	będziecie współdziedziczyli będziecie współdziedziczyć	będziecie współdziedziczyły będziecie współdziedziczyć
3 os.	będzie współdziedziczył będzie współdziedziczyć	będzie współdziedziczyła będzie współdziedziczyć	będzie współdziedziczyło będzie współdziedziczyć	będą współdziedziczyli będą współdziedziczyć	będą współdziedziczyły będą współdziedziczyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		współdziedziczmy
2 os.	współdziedzicz	współdziedziczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	współdziedziczyłbym bym współdziedziczył	współdziedziczyłabym bym współdziedziczyła	współdziedziczyłobym bym współdziedziczyło	współdziedziczylibyśmy byśmy współdziedziczyli	współdziedziczyłybyśmy byśmy współdziedziczyły
2 os.	współdziedziczyłbyś byś współdziedziczył	współdziedziczyłabyś byś współdziedziczyła	współdziedziczyłobyś byś współdziedziczyło	współdziedziczylibyście byście współdziedziczyli	współdziedziczyłybyście byście współdziedziczyły
3 os.	współdziedziczyłby by współdziedziczył	współdziedziczyłaby by współdziedziczyła	współdziedziczyłoby by współdziedziczyło	współdziedziczyliby by współdziedziczyli	współdziedziczyłyby by współdziedziczyły

bezosobnik: współdziedziczono by

bezokolicznik: współdziedziczyć

imiesłów przysłówkowy współczesny: współdziedzicząc

gerundium: współdziedziczenie

imiesłów przymiotnikowy czynny: współdziedziczący

+

współdziedziczyć

+

CO + (z CZYM)