doświadczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

narazić na cierpienie lub przeżywanie niepomyślnych zdarzeń

[dośfiatczyć] lub pot. dośfiatczczyć]

ATEMATYCZNY

	Zaręczyli się i właśnie szykują się do wesela. Oboje los bardzo doświadczył. źródło: KWSJP: Dariusz Kucharski \| Pabianice: Są bezdomni, ale mają wielką miłość, Super Express, 2006
	Dręczyli jego duszę i gnębili słowem. Zbyt doświadczył Ijowa Bóg okrucieństwem, żeby Ijow mógł wierzyć w sprawiedliwość. źródło: KWSJP: Julian Stryjkowski: Echo, 1988
	Około Zielonych Świątek znów ładowaliśmy swoją barkę i chwytali za stery. Niestety kryzys ekonomiczny, jaki wstrząsnął wkrótce światem i ciężko doświadczył Polskę, dotknął również barkarzy. źródło: KWSJP: Henryk Mąka: Saga rodów morskich, 1979
	[...] koordynator pomocy ONZ dla Afganistanu, oświadczył po powrocie z Szar-i-Buzurg, miejsca najbardziej doświadczonego przez sobotnie wstrząsy, że „zniszczenia są niesłychane”. źródło: KWSJP: (PAP): Żniwo nieszczęść, prasa, 1998

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	doświadczyłem +(e)m doświadczył	doświadczyłam +(e)m doświadczyła	doświadczyłom +(e)m doświadczyło	doświadczyliśmy +(e)śmy doświadczyli	doświadczyłyśmy +(e)śmy doświadczyły
2 os.	doświadczyłeś +(e)ś doświadczył	doświadczyłaś +(e)ś doświadczyła	doświadczyłoś +(e)ś doświadczyło	doświadczyliście +(e)ście doświadczyli	doświadczyłyście +(e)ście doświadczyły
3 os.	doświadczył	doświadczyła	doświadczyło	doświadczyli	doświadczyły

bezosobnik: doświadczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		doświadczmy
2 os.	doświadcz	doświadczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	doświadczyłbym bym doświadczył	doświadczyłabym bym doświadczyła	doświadczyłobym bym doświadczyło	doświadczylibyśmy byśmy doświadczyli	doświadczyłybyśmy byśmy doświadczyły
2 os.	doświadczyłbyś byś doświadczył	doświadczyłabyś byś doświadczyła	doświadczyłobyś byś doświadczyło	doświadczylibyście byście doświadczyli	doświadczyłybyście byście doświadczyły
3 os.	doświadczyłby by doświadczył	doświadczyłaby by doświadczyła	doświadczyłoby by doświadczyło	doświadczyliby by doświadczyli	doświadczyłyby by doświadczyły

bezosobnik: doświadczono by

bezokolicznik: doświadczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: doświadczywszy

gerundium: doświadczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: doświadczony

odpowiednik aspektowy: doświadczać

+

doświadczyć

+

KOGO/CO

Czasownik z przedrostkiem do- od świadczyć ; zob. świadek