odziedziczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

przejąć, w ramach spadku po zmarłych, najczęściej będących członkami rodziny, dobra materialne lub prawa i przywileje

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Rodzina

relacje rodzinne

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

własność

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

władza państwowa

krewny, kuzyn, syn odziedziczył coś; córka odziedziczyła coś
odziedziczyć dobra, dom, fortunę, gospodarkę, gospodarstwo, księgozbiór, majątek, mieszkanie, pieniądze, skarb, spadek, włości, ziemię; berło, koronę, tron, władzę; funkcję, stanowisko, urząd; nazwisko tytuł (barona, lordowski...)
odziedziczyć po babci, po dziadku, po matce, po ojcu, po rodzicach, po wuju

	Wymieniona wyżej trójka Rockefellerów odziedziczyła po legendarnym przodku fortunę, wycenianą dzisiaj łącznie na ponad 5 mld dolarów. źródło: KWSJP: Ludzie z kasą, Dziennik Polski, 2004-01-30
	Sześciu Jamesów Stuartów zasiadało na szkockim tronie, zanim ostatni z nich, syn Marii Stuart, odziedziczywszy po królowej Elżbiecie tron angielski, zjednoczył korony obu królestw. źródło: KWSJP: George Bidwell: Cudzą krwią, 1973
	Jako młody człowiek używał odziedziczonego po ojcu tytułu barona. źródło: KWSJP: Zofia Solarzowa: Mój pamiętnik, 1985
	[...] atakował ojca, pragnąc jego śmierci, choć pozornie darzył go szacunkiem i okazywał mu współczucie, byle tylko odziedziczyć po nim władzę. źródło: KWSJP: Krzysztof Pawłowski: Retoryka starożytna w kronice Kadłubka. Sztuka narracji, 2003
	Mieszkała ona samotnie w ciasnej izdebce, a całym jej majątkiem był srebrny zegareczek odziedziczony po babci. źródło: KWSJP: Joanna Wilińska: Dobranoc dla dorosłych, 1977

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odziedziczyłem +(e)m odziedziczył	odziedziczyłam +(e)m odziedziczyła	odziedziczyłom +(e)m odziedziczyło	odziedziczyliśmy +(e)śmy odziedziczyli	odziedziczyłyśmy +(e)śmy odziedziczyły
2 os.	odziedziczyłeś +(e)ś odziedziczył	odziedziczyłaś +(e)ś odziedziczyła	odziedziczyłoś +(e)ś odziedziczyło	odziedziczyliście +(e)ście odziedziczyli	odziedziczyłyście +(e)ście odziedziczyły
3 os.	odziedziczył	odziedziczyła	odziedziczyło	odziedziczyli	odziedziczyły

bezosobnik: odziedziczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odziedziczmy
2 os.	odziedzicz	odziedziczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odziedziczyłbym bym odziedziczył	odziedziczyłabym bym odziedziczyła	odziedziczyłobym bym odziedziczyło	odziedziczylibyśmy byśmy odziedziczyli	odziedziczyłybyśmy byśmy odziedziczyły
2 os.	odziedziczyłbyś byś odziedziczył	odziedziczyłabyś byś odziedziczyła	odziedziczyłobyś byś odziedziczyło	odziedziczylibyście byście odziedziczyli	odziedziczyłybyście byście odziedziczyły
3 os.	odziedziczyłby by odziedziczył	odziedziczyłaby by odziedziczyła	odziedziczyłoby by odziedziczyło	odziedziczyliby by odziedziczyli	odziedziczyłyby by odziedziczyły

bezosobnik: odziedziczono by

bezokolicznik: odziedziczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odziedziczywszy

gerundium: odziedziczenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: odziedziczony

odpowiednik aspektowy: dziedziczyć

Rz_osobowy

+

odziedziczyć

+

CO + (po KIM)

Zob. dziedzic